Η ΘΗΡΕΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ- ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

κουταβιών έχει επιτυχία ενώ η άποψη «θα το ρίξω κοντά στη μάννα..τι θα
κάνει θα μάθει,» δεν αληθεύει, πάντα θα έρχεται δεύτερο χωρίς πρωτοβουλία,
περιμένοντας τη μάννα να το καθοδηγεί χάνοντας την αυτοπεποίθηση στον
εαυτό του.
Προσοχή μεγάλη χρειάζεται στην προφύλαξη του ιχνηλάτη από την συνήθεια
δίωξης της αλεπούς που οι μεγάλοι πληθυσμοί της την φέρνουν πάντα
φρέσκια μπροστά του και από ένστικτο θα την ακολουθήσει. Ο κυναγωγός
που γνωρίζει το σκύλο του, τα μέρη τα βραχώδη, τα πυκνά που φωλιάζει η
αλεπού δεν εκγυμνάζει εκεί το σκύλο του, και εάν αντιληφθεί την ανίχνευση
αλεπούς καταλαβαίνοντας τη γρήγορη και εύκολη ιχνηλασία που δεν
χαρακτηρίζει το λαγό, ακόμη ενδεχομένως και διαφορετικό τόνο στη φωνή του
σκύλου, έχοντας τον πειθαρχημένο κατάλληλα, με κάλεσμα και τη λέξη
«άστο» σταματάει την άσκοπη δίωξη. Πολλοί χρησιμοποιούν κολάρα έλεγχου
ρεύματος τα οποία με την εκκένωση επιφέρουν πόνο και έτσι την αποτροπή
της δίωξης. Χρειάζεται προσοχή στην βεβαιότητα ότι το θήραμα είναι αλεπού
και στη γνώση του χαρακτήρα του σκύλου μας, ο οποίος με τις ηλεκτρικές
εκκενώσεις μπορεί να αλλάξει συμπεριφορά και να μην θέλει να ιχνηλατήσει
καν…Έχοντας αρχίσει το ξεφώλιασμα και την δίωξη, πάντα σε περίπτωση
που χτυπήσουμε λαγό ανταμείβουμε το σκύλο δίνοντας του ένα κομμάτι από
το συκώτι ή τα αυτιά του λαγού που οι παλιοί λαγοκυνηγοί έκοβαν με ένα
ψαλιδάκι και τα έδιναν στα σκυλιά. Το δέρμα, τα πόδια του λαγού τα κρατάμε
για το δάγκωμα, υπενθύμιση τις μέρες που δεν βγαίνει στο βουνό
εφαρμόζοντας την «δια βίου εκπαίδευση…»
(Επισυνάπτονται σε μικρών λήψεων βιντεο, εκπαίδευση ιχνηλατών Ίστριας από τον γράφοντα,
ο λαγός στο δίχτυ κλπ., για την ηλεκτρονική μορφή του συγγράμματος.)
ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ – ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ ΣΚΥΛΩΝ.
Εμβολιασμοί: Τα εμβόλια προστατεύουν το ζώο μας από πολύ σοβαρές
ασθένειες αλλά και εμάς από τη λύσσα και τη λεπτοσπείρωση. Ξεκινούν όταν
ο σκύλος μας γίνει 45 ημερών (1,5 μηνών). Περιλαμβάνουν τις εξής ασθένειες:
Πάρβο-εντερίτιδα (τύφος), Carre (morva), Λεπτοσπείρωση, Λοιμώδης
ηπατίτιδα, Βήχας των κυνοκομείων και Λύσσα.
Ενδο-αποπαρασιτισμοί: Η αντιπαρασιτική αυτή αγωγή αφορά τα παράσιτα
του εντέρου (σκουλήκια εντέρου, εχινόκοκκος). Πάντα χορηγείται ανάλογα με
το σωματικό βάρος που έχει το ζώο μας κάθε φορά. Ξεκινούν όταν το σκυλάκι
γίνει 15 ημερών. Χορηγούνται κάθε 15 ημέρες μέχρι την ηλικία των 3 μηνών
(δηλαδή 6 φορές). Έπειτα χορηγούνται κάθε μήνα μέχρι την ηλικία των 6
μηνών (δηλαδή ακόμη 3 φορές). Για την υπόλοιπη ζωή του ζώου δίνουμε
αντιπαρασιτικά χάπια κάθε 3 μήνες (δηλαδή 4 φορές το χρόνο ).
Εξω-αποπαρασιτισμοί: Η αντιπαρασιτική αυτή αγωγή αφορά τα έξω
παράσιτα όπως τα τσιμπούρια (κρότωνες), τους ψύλλους, τις ψείρες και τις
σκνίπες.
Ψεκασμοί: Προστατεύει από τα τσιμπούρια, τους ψύλλους και τις ψείρες.
Μπορεί να ξεκινήσει από την 2 ημέρα ζωής του ζώου. Οι ψεκασμοί γίνονται
μια φορά τον μήνα. Πρέπει να γίνεται καλός ψεκασμός σε ολόκληρο το σώμα
με τρίψιμο. Το σκυλάκι δεν πρέπει να κάνει μπάνιο 2 ημέρες πριν και 2
ημέρες μετά το ψεκασμό. Φοράμε πάντα γάντια κατά τον ψεκασμό.
Αμπούλα: Είναι η εναλλακτική λύση αντί του spray. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί από την ηλικία των 6 μηνών και άνω. Είναι ανάλογες του
σωματικού βάρους του ζώου. Σπάμε την αμπούλα και το περιεχόμενό της το
ρίχνουμε στην άνω επιφάνεια του τραχήλου του ζώου αφού πρώτα
[90]