plik pdf 10.05MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

współpraca ECEC z innymi technicznymi
i edukacyjnymi organizacjami międzynarodowymi,
głównie z European Council of Civil
Engineers (ECCE), Le Conceil Européen
des Professions Libérales (CEPLIS), Council
of Associations of Long Cycle Engineers of
a University or High School of Engineering
of the European Union (CLAIU EU), Fédération
Européen d’Associations Nationales
d’Ingénieurs (FEANI) oraz Etudes – Formation
– Conceil – Assistance (EFCA). Do długofalowych
działań należy rozszerzenie zasięgu
działania ECEC na kraje północnej Europy
i zbudowanie wspólnej platformy do powołania
Europejskiej Akademii Inżynierskiej.
■ Powołano grupę roboczą, która ma zająć
się problematyką relacji między usługami
inżynierskimi, ich jakością i ceną łącznie
z wynagrodzeniem za nie w skali europejskiej.
Na przewodniczącego grupy został
powołany przedstawiciel PIIB, W. Radomski.
W jej skład wchodzą ponadto Th omas
Noebel (Niemcy), Gabor Szöllossy (Węgry)
oraz Paola Peaquin (Włochy). Głównym
celem pracy grupy roboczej będzie sformułowanie
zasad zmierzających do ujednolicenia
wymienionych relacji w różnych
krajach. Ma to ważne znaczenie praktyczne
w warunkach swobody przepływu usług
w obszarze Unii Europejskiej.
ECEC jest organizacją dostrzeganą i docenianą
w Europie. Jej rola będzie zapewne wzrastać
wobec narastającej migracji zawodowej inżynierów,
zwłaszcza młodszego pokolenia. Równocześnie
warto pamiętać, że wiele procedur
w UE jest wysoce zbiurokratyzowanych, istnieje
tendencja do ochrony własnego rynku pracy
w poszczególnych krajach. Dlatego czynny
udział PIIB w pracach tej organizacji jest potrzebny
i korzystny dla naszych inżynierów budownictwa,
musimy być obecni, tak jak inne
kraje naszego regionu, na arenie inżynierskich
organizacji międzynarodowych, aby podejmowane
w nich działania zgodne były z interesem
zawodowych członków PIIB. Bez fałszywej
skromności stwierdzić można, że pozycja PIIB
w ECEC jest wysoka. Zewnętrznym tego przejawem
jest nie tylko powierzenie Polsce organizacji
zeszłorocznego II Generalnego Zgromadzenia,
ale także powierzanie reprezentantom
naszej Izby odpowiedzialnych funkcji.
prof. WOJCIECH RADOMSKI
wiceprezes Krajowej Rady PIIB
Szczegółowe informacje o ECEC znaleźć
można na stronie internetowej:
http://www.ecec.net
STYCZEŃ 2007 INŻYNIER BUDOWNICTWA
Polski inżynier
w Europie
Z zaciekawieniem
SAMORZĄD ZAWODOWY
przeczytałem w „IB” nr 5/2006 artykuł
prof. Wojciecha Radomskiego „Polska Izba Inżynierów
Budownictwa na arenie międzynarodowej”. Jako że
już od ponad roku pracuję w Anglii − przez cały czas
w zawodzie, miałem chyba dość unikalną możliwość poznania tego,
o czym Pan pisał, od tej drugiej strony − przyziemnej rzeczywistości.
Od kilku miesięcy pracuję w jednej z bardziej znanych na rynku
światowym fi rmie rzeczoznawców i menedżerów budowlanych,
zrzeszającej specjalistów z różnych dziedzin budownictwa. Cieszę
się z Pańskich działań, gdyż uważam je za kroki w dobrym kierunku.
Niestety, z tego co się zdążyłem zorientować, ICE nie jest szczególnie
popularną organizacją wśród tutejszych budowlańców, a w dodatku
zrzesza ona jedynie tych inżynierów, którzy pracują w sektorze robót
inżynierskich (drogi, mosty, lotniska), a nie obejmuje ona z kolei
inżynierów z obszaru budownictwa ogólnego. Organizacją, która
(według mojego rozeznania) dałaby największe szanse polskim inżynierom,
jest RICS (Royal Institute of Chartered Surveyors). Zrzesza
ona inżynierów (choć nie tylko) z całego spektrum przemysłu budowlanego
i cieszy się relatywnie największym powodzeniem wśród
organizacji inżynierskich. Jej logo jest często rozpoznawalne przez
ludzi nie związanych z przemysłem budowlanym, a przynależność
do niej powszechnie wymieniana jako warunek uzyskania poważanej
i dobrze płatnej pracy.
Mając powyższe na uwadze sądzę, że byłoby celowe nawiązanie
kontaktów z tą organizacją, choć nie będzie to łatwe, gdyż uważa
się ona za unikalną i ekskluzywną w skali światowej. Chcąc zwiększyć
swoje szanse na tutejszym rynku, poczyniłem kroki mające na
celu uzyskanie członkostwa w tej organizacji, nie rezygnując oczywiście
z członkostwa w PIIB − byłoby to bezcelowe, skoro wymagany
poziom przygotowania do pracy w zawodzie w tej drugiej jest
znacznie wyższy. Aby poprzeć to, co opisuję, faktami, przytoczę
warunki, jakie postawiono mi do uzyskania członkostwa w RICS.
Są to: wyższy stopień naukowy uzyskany w jednej z akredytowanych
przez RICS uczelni oraz roczna, udokumentowana praktyka
zawodowa zakończona sprawozdaniem z tej praktyki, składającym
się z 3000 słów. Jeśli chodzi o wyższy stopień uzyskany w akredytowanej
przez RICS uczelni, to jestem w trakcie odwoływania się
od tego warunku, gdyż zostałem poinformowany przez pracownika
jednej z takich akredytowanych uczelni, że nie ma potrzeby mojego
uczęszczania na studia, o które pytam, bo posiadam już odpowiednie
wykształcenie uzyskane na rodzimej uczelni, a to by była
jedynie powtórka z programu nauczania, jaki już kiedyś „przerobiłem”.
Drugi, niezmiernie ciekawy, warunek uzyskania członkostwa
w RICS to wspomniana roczna praktyka zakończona sprawozdaniem
o liczbie 3000 słów. Jak mnie poinformowano, sprawozdanie to może
się różnić od wyznaczonej liczby o maksymalnie 10%, ale najlepiej
by było, żebym się postarał, jak najbardziej zbliżyć do tej wielkości,
bo oceniający aplikacje przywiązują do tego niezmiernie wielką
wagę! W konsekwencji mając bezpośrednią styczność z członkami
tego zacnego stowarzyszenia spostrzegłem, że wielu z nich posiada
unikalną zdolność skrupulatnego pisania wypracowań o określonej
liczbie słów, ale za to ma marne pojęcie o podstawowych za-
19