نشريه شماره 614

مشخصات فني عمومي و اجرايي روشنايي راهها120- -1-2 6 انتخاب كلاس روشنايي و تعريف ناحيه مورد مطالعه1-1-2-6- قسمت سوارهرو معبردر ابتدا كلاس روشنايي قسمتهاي سوارهرو معبر با توصيههاي فصل سوم مشخص گرديده و سپس ميزان روشنايي مطلوب هركلاس با استفاده از جدول(1-4)براي آن كلاس نيز در شرايط مرطوب با استفاده از جدولتعيين ميشود.‏ حال اگر سطح معبر در ساعتهاي زيادي از شب مرطوب باشد،‏ ميزان روشنايي(2-4)تعيين ميشود.‏ همچنين در صورتي كه امكان محاسبهTI وجودنداشته باشد،‏ به منظور محدود كردن خيرگي،‏ كلاس شدت نور مناسب براي انتخاب چراغ با استفاده از جدول ‏(پ-‏‎1-4‎‏)‏ تعيينميگردد.‏2-1-2-6- نواحي مجاور معبربراي روشنايي هر ناحيهاي كه در مجاورت قسمت سوارهرو معبر وجود دارد،‏ مانند پيادهرو،‏ مسير تردد دوچرخه و شانهيراه بايديكي از تصميمهاي زير اتخاذ گردد:‏الف-‏ با تعيين محدودهي ناحيه مجاور معبر،‏ كلاس شدت روشنايي مناسب براي اين ناحيه انتخاب گردد؛ب-‏ با تعيين عرض باريكه مجاور معبر،‏ ضريب محيط براي اين باريكه محاسبه شده و با مقادير مجاز مربوطه مقايسه گردد.‏البته در بيشتر مواقع،‏ صرفنظر از بهكارگيري هر كدام از روشهاي فوق،‏ در صورت برآورده شدن الزامات كلاس روشناييمربوطه ميتوان براي روشن نمودن نواحي مجاور معبر از روشنايي قسمت سوارهرو استفاده نمود.‏3-1-2-6- عوارض راهبراي روشنايي عوارض راه در اينگونه معابر بايد يكي از تصميمهاي زير اتخاذ گردد:‏الف-‏ از كلاس درخشندگي مسير اصلي گذرنده از آن استفاده گردد؛ب-‏ از كلاس شدت روشنايي مناسب استفاده گردد.‏در صورت انتخاب روش ‏"ب"‏ براي طراحي،‏ ابتدا بايد ناحيه مورد مطالعه براي هر يك از عوارض راه تعيين شده سپس با توجهبه كلاس روشنايي مناسب براي ناحيه مربوطه،‏ ميزان روشنايي از جدولانتخاب شود.‏4-1-2-6- محل عبور عابرين پياده از عرض معبر(3-4)و كلاس شدت نور مناسب از جدول ‏(پ-‏‎1-4‎‏)‏در طراحي سيستم روشنايي براي راههاي شرياني درجه 2 بايد محلهاي عبور عابرين پياده از عرض معبر مشخص شده وبراي تامين روشنايي آنها يكي از استراتژيهاي زير انتخاب گردد:‏الف-‏ استفاده از روشنايي معمول مسير اصلي گذرنده از معبر؛ب-‏ استفاده از سيستم روشنايي جداگانه براي اين محلها با معيار شدت روشنايي افقي؛ج-‏ استفاده از سيستم روشنايي مربوط به عوارض راه مجاور براي تامين روشنايي اين قسمت از معبر.‏سپس