نشريه شماره 614

مشخصات فني عمومي و اجرايي روشنايي راهها34شكل (1-2): سطح"‏T‏"‏ شكل روشن شده توسط يك چراغ- -3-1 2 ويژگيهاي پوشش سطح معبر از نظر بافت و ساختارويژگيهاي فيزيكي مواد پوششدهنده سطح معبر به واسطه شكل و ميزان درخشندگي هر يك از قطعات ريز تشكيلدهنده آنمشخص ميشود.‏ اين ويژگيها،‏ به شرح زير بوده و در اشكال(4-2) ،(3-2) ،(2-2)(5-2) ونيز نشان داده شده است:‏الف-‏ بافت ماكروسكوپي سطح،‏ به واسطه اندازه و گوشهدار بودن ذرات يا قطعات قرار گرفته در سطح معبر كه توسط فشردن ياكوبيدن،‏ به هم چسبيده و متراكم گرديده است،‏ مشخص ميشود.‏ بافت ماكروسكوپي سطح از نظر چگونگي رويت آن به دو دسته‏"ناهموار"‏ و ‏"صاف"‏ تقسيم ميشود.‏ب-‏ بافت ميكروسكوپي سطح،‏ به واسطه ميزان صيقلي بودن هر يك از قطعات تشكيلدهنده آن مشخص ميشود.‏ اين بافت،‏ بهدو دسته ‏"زبر"‏ يا ‏"صيقلي"‏ تقسيم ميگردد.‏ج-‏ ميزان روشنايي سطح،‏ همواره به واسطه رنگ تكه سنگهاي قرار گرفته در بخش بالايي پوشش آن تعيين ميشود.‏اثرات ويژگيهاي فوق الذكر،‏ در عملكرد سيستم روشنايي معابر به شرح زير است:‏الف-‏ براي سطوح خشك؛ پهنا،‏ طول و درخشندگي هر يك از قطعات ريز تشكيلدهنده آن بر هر سه ويژگي مزبور اثر ميگذارد.‏اين خواص،‏ به دو كران زير محدود ميشود:‏دريك كران،‏ وجود سنگريزههاي تيره رنگ و صيقلي باعث كاهش درخشندگي در بخش بالايي "T" ) شكل پخش نور چراغ)‏ وتوليد دنباله روشن بلند بر روي سطح ميشود.‏ در اين حالت،‏ نوار روشن طولي بر روي سطح به وجود آمده ولي متوسط درخشندگيسطح،‏ پايين نخواهد آمد.‏ روشنايي بخش بالايي "T" كم شده و نياز به جبران اين كمبود روشنايي خواهد بود.‏دركران ديگر،‏ بافت ناهموار و زبر سطحي كه از سنگريزههاي سفيد تشكيل شده،‏ توليد بخش بالايي عريض براينموده و "T"در عوض دنباله آن كوتاه خواهد بود.‏ در اين حالت،‏ متوسط درخشندگي كل معبر بالا بوده ولي در عوض يكنواختي طولي آن كوچكخواهد بود.‏ اكثر سطوح راههايي كه امروزه مورد استفاده قرار ميگيرد از نظر عملكرد سيستم روشنايي بين اين دو كران قرار دارد.‏