Atlas pospolitych ptaków lęgowych Polski

Areał lęgowy
Pliszka siwa występuje w całej Palearktyce, we wszystkich strefach klimatycznych.
Omija jedynie obszary pustynne. W Europie pospolita i rozmieszczona
równomiernie.
Rozmieszczenie w Polsce
Pliszka siwa jest licznym gatunkiem urozmaiconego krajobrazu rolniczego i kulturowego.
Najliczniejsza jest na Mazurach i północnym Podlasiu. W skali całego
kraju zaznacza się gradient zagęszczenia populacji przebiegający w kierunku
SW–NE, prawdopodobnie odzwierciedlający zimnolubne upodobania tego
gatunku.
Wymagania środowiskowe
Pliszka siwa występuje przede wszystkim w urozmaiconym krajobrazie rolniczym
z dużym udziałem pastwisk. Optymalnym środowiskiem dla tego gatunku
wydaje się mozaika pól uprawnych (30–60% powierzchniowego udziału), łąk,
pastwisk, zadrzewień śródpolnych i luźnej zabudowy wiejskiej. Pliszka siwa
wyraźnie preferuje obszary zabudowane, jednak unika zwartej zabudowy
miejskiej (wykazuje pewien optymalny poziom tolerowanego zakresu stopnia
urbanizacji). Unika lasów, zwłaszcza wnętrz rozległych kompleksów z dominacją
gatunków iglastych. Toleruje natomiast drobne zadrzewienia, których optymalny
udział w krajobrazie dla tego gatunku powinien wynosić od 5 do 10%.
Jest gatunkiem nizinnym (najchętniej zasiedla regiony położone poniżej 200 m
n.p.m.) i zimnolubnym – osiąga najwyższe zagęszczenia w miejscach o średniej
temperaturze rocznej niższej niż 7°C.
Rozpowszechnienie,
wielkość krajowej populacji i trendy
W całym kraju pliszka siwa jest gatunkiem licznym. Średnie zagęszczenie wynosi
2,28 pary/km 2 (2,04–2,54). Przeciętna liczebność krajowej populacji wynosi
ok. 700 tysięcy par lęgowych. W skali całego kontynentu pliszka siwa wykazuje
stałe spadki trwające od lat 90. XX w. W środkowej Europie populacja jest stabilna,
natomiast w Polsce wykazuje umiarkowany wzrost w tempie ponad 30% na
dekadę. Istotnie zwiększa się też areał występowania tego gatunku.
Wnioski dla ochrony
Pliszka siwa raczej nie wymaga współcześnie specjalnych zabiegów ochronnych.
Brak jest danych wskazujących na to, że intensyfikacja rolnictwa (przynajmniej
w obecnym natężeniu) niekorzystnie oddziałuje na lokalne populacje
tego ptaka. Gatunek gniazduje niemal wyłącznie w strukturach zbudowanych
przez człowieka (budynki mieszkalne, zabudowania gospodarcze, mosty, hale,
wiaty itd.) i może zyskiwać z uwagi na generalny wzrost powierzchni zabudowanej,
szczególnie w krajobrazie rolniczym. Zmiany liczebności polskiej populacji
są prawdopodobnie kształtowane po części przez sytuację panującą na
zimowiskach i trasach migracji. Wskazują na to dodatnie korelacje pomiędzy
zmianami liczebności pliszki siwej w kolejnych latach i zmianami liczebności
kląskawki i białorzytki (w obu przypadkach r>0,65, P