Plan zarządzania dla obszaru Biebrzański Park Narodowy
Plan zarzÄ dzania i ochrony - BiebrzaÅski Park Narodowy
Plan zarzÄ dzania i ochrony - BiebrzaÅski Park Narodowy
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Maksymalny nacisk jednostkowy na terenach silnie wilgotnych w okresie, gdy grunt<br />
nie jest zamarznięty nie powinien przekraczać 300 g/cm 2 .<br />
Najkorzystniejszą metodą koszenia jest koszenie ręczne i ta metoda powinna być<br />
preferowana, zwłaszcza na obszarach szczególnie cennych lub/i wraŜliwych.. Jednak<br />
ze względu na ograniczone środki finansowe i brak pracowników zainteresowanych<br />
wykonywaniem tego typu pracy, na zdecydowanej większości <strong>obszaru</strong> wykonywane<br />
będzie koszenie mechaniczne. Do tego celu zostaną wykorzystane specjalnie<br />
przystosowane maszyny, umoŜliwiające przeprowadzenie zabiegu w sposób<br />
minimalizujący niekorzystne oddziaływanie na strukturę roślinności i gleby.<br />
2.3 Odkrzaczanie powierzchni:<br />
Zadrzewienia i zakrzaczenia w zaleŜności od ich wieku i zagęszczenia powinny być<br />
usuwane ręcznie, mechanicznie bądź teŜ pozostawiane bez zabiegów. Podczas<br />
wyznaczania, planowania i wykonywania zabiegów odkrzaczania naleŜy kształtować<br />
strefę ekotonową oraz unikać tworzenia prostej linii ściany lasu. Dlatego wskazane<br />
jest okresowe wykonywanie wrębów na obszarach zakrzewionych i zadrzewionych,<br />
bezpośrednio przylegających do uŜytkowanej powierzchni. Ponadto zaleca się<br />
utrzymanie zróŜnicowanego zagęszczenia drzew w strefie ekotonowej: najmniejszego<br />
przy granicy z powierzchnią otwartą i zwiększającego się stopniowo w miarę<br />
postępowania w głąb <strong>obszaru</strong> leśnego lub zakrzewionego. W celu zwiększenia<br />
bioróŜnorodności <strong>obszaru</strong> dopuszczalne jest pozostawienie niektórych krzewów lub<br />
drzew (orientacyjnie jednej kępy drzew lub krzewów (do 10 arów) na obszarze 10-20<br />
ha oraz 1-5 pojedynczych drzew na 10 ha. Przy określeniu sposobu postępowania z<br />
poszczególnymi zadrzewieniami naleŜy wykorzystać dane zawarte w tabeli 50.<br />
Starsze zakrzewienia powinny być poddane ręcznemu usuwaniu. Zabieg ten jest<br />
szczególnie wskazany w sytuacji, gdy umoŜliwi połączenie ze sobą dwóch<br />
izolowanych płatów siedlisk wodniczki. Odkrzaczanie moŜe być prowadzone tylko<br />
wówczas, gdy zapewniona jest moŜliwość wykonania zabiegu usuwania odrostów<br />
w ciągu najbliŜszych 5 lat (nie dotyczy kształtowanych stref ekotonowych). Wszystkie<br />
prace powinny być wykonywane, poza sezonem lęgowym ptaków, od 15 sierpnia do 1<br />
marca, a w miejscach występowania cietrzewia do 1 lutego. Pozyskana biomasa<br />
powinna zostać usunięta z odkrzaczanej powierzchni.<br />
Młodsze zakrzewienia, znajdujące się w początkowym stadium sukcesji, powinny<br />
zostać poddane mechanicznemu usuwaniu przez okres kolejnych 3-5 lat. Zabieg moŜe<br />
być wykonany wyłącznie poza sezonem lęgowym ptaków, od 15 sierpnia do 1 marca,<br />
a w miejscach występowania cietrzewia do 1 lutego. Pozyskana biomasa powinna<br />
zostać usunięta z powierzchni. JeŜeli usunięcie biomasy z powierzchni jest<br />
niemoŜliwe, dopuszcza się jej rozdrobnienie i pozostawienie jedynie podczas<br />
pierwszego zabiegu odkrzaczania mechanicznego.<br />
145