02.09.2015 Views

Plan zarządzania dla obszaru Biebrzański Park Narodowy

Plan zarządzania i ochrony - Biebrzański Park Narodowy

Plan zarządzania i ochrony - Biebrzański Park Narodowy

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Maksymalny nacisk jednostkowy na terenach silnie wilgotnych w okresie, gdy grunt<br />

nie jest zamarznięty nie powinien przekraczać 300 g/cm 2 .<br />

Najkorzystniejszą metodą koszenia jest koszenie ręczne i ta metoda powinna być<br />

preferowana, zwłaszcza na obszarach szczególnie cennych lub/i wraŜliwych.. Jednak<br />

ze względu na ograniczone środki finansowe i brak pracowników zainteresowanych<br />

wykonywaniem tego typu pracy, na zdecydowanej większości <strong>obszaru</strong> wykonywane<br />

będzie koszenie mechaniczne. Do tego celu zostaną wykorzystane specjalnie<br />

przystosowane maszyny, umoŜliwiające przeprowadzenie zabiegu w sposób<br />

minimalizujący niekorzystne oddziaływanie na strukturę roślinności i gleby.<br />

2.3 Odkrzaczanie powierzchni:<br />

Zadrzewienia i zakrzaczenia w zaleŜności od ich wieku i zagęszczenia powinny być<br />

usuwane ręcznie, mechanicznie bądź teŜ pozostawiane bez zabiegów. Podczas<br />

wyznaczania, planowania i wykonywania zabiegów odkrzaczania naleŜy kształtować<br />

strefę ekotonową oraz unikać tworzenia prostej linii ściany lasu. Dlatego wskazane<br />

jest okresowe wykonywanie wrębów na obszarach zakrzewionych i zadrzewionych,<br />

bezpośrednio przylegających do uŜytkowanej powierzchni. Ponadto zaleca się<br />

utrzymanie zróŜnicowanego zagęszczenia drzew w strefie ekotonowej: najmniejszego<br />

przy granicy z powierzchnią otwartą i zwiększającego się stopniowo w miarę<br />

postępowania w głąb <strong>obszaru</strong> leśnego lub zakrzewionego. W celu zwiększenia<br />

bioróŜnorodności <strong>obszaru</strong> dopuszczalne jest pozostawienie niektórych krzewów lub<br />

drzew (orientacyjnie jednej kępy drzew lub krzewów (do 10 arów) na obszarze 10-20<br />

ha oraz 1-5 pojedynczych drzew na 10 ha. Przy określeniu sposobu postępowania z<br />

poszczególnymi zadrzewieniami naleŜy wykorzystać dane zawarte w tabeli 50.<br />

Starsze zakrzewienia powinny być poddane ręcznemu usuwaniu. Zabieg ten jest<br />

szczególnie wskazany w sytuacji, gdy umoŜliwi połączenie ze sobą dwóch<br />

izolowanych płatów siedlisk wodniczki. Odkrzaczanie moŜe być prowadzone tylko<br />

wówczas, gdy zapewniona jest moŜliwość wykonania zabiegu usuwania odrostów<br />

w ciągu najbliŜszych 5 lat (nie dotyczy kształtowanych stref ekotonowych). Wszystkie<br />

prace powinny być wykonywane, poza sezonem lęgowym ptaków, od 15 sierpnia do 1<br />

marca, a w miejscach występowania cietrzewia do 1 lutego. Pozyskana biomasa<br />

powinna zostać usunięta z odkrzaczanej powierzchni.<br />

Młodsze zakrzewienia, znajdujące się w początkowym stadium sukcesji, powinny<br />

zostać poddane mechanicznemu usuwaniu przez okres kolejnych 3-5 lat. Zabieg moŜe<br />

być wykonany wyłącznie poza sezonem lęgowym ptaków, od 15 sierpnia do 1 marca,<br />

a w miejscach występowania cietrzewia do 1 lutego. Pozyskana biomasa powinna<br />

zostać usunięta z powierzchni. JeŜeli usunięcie biomasy z powierzchni jest<br />

niemoŜliwe, dopuszcza się jej rozdrobnienie i pozostawienie jedynie podczas<br />

pierwszego zabiegu odkrzaczania mechanicznego.<br />

145

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!