Plan zarządzania dla obszaru Biebrzański Park Narodowy

w momencie, gdy na wodowskazie przekroczony zostanie stan 280 cm (Byczkowski 1999).
Średni czas trwania zalewów w analizowanym okresie wynosił 120 dni, przy czym po roku 1970
okres ten ulegał wyraźnemu wydłuŜeniu. Występowały lata suche, pozbawione zalewów jak
równieŜ lata mokre z zalewami trwającymi 250 dni (rys. 6).
Rysunek 6 Liczba dni w roku, w których wystąpiły zalewy na obszarze basenu dolnego (Okruszko et
al. 2003).
Maksymalny poziom wody w dolinie występuje najczęściej w marcu i kwietniu. Zalewy
ustępują w okresie od maja do połowy czerwca. Maksymalne głębokości zalewu są zróŜnicowane
i wynoszą np.: 173-217 cm w szuwarach wysokoturzycowych, 127-172 cm w zbiorowiskach
mszysto-turzycowych, 127 cm na łąkach zmiennowilgotnych i świeŜych (Okruszko et al. 2003).
Coroczne powodzie znacznie róŜnią się pod względem powierzchni zalewanego obszaru.
W basenie dolnym najmniejszy z dotychczasowych zalewów obejmował powierzchnię 50 km 2 ,
natomiast największy 200 km 2 . NaleŜy zaznaczyć, Ŝe skrajnie duŜe i skrajnie małe powodzie
zdarzają się stosunkowo rzadko.
Przeprowadzone analizy współczesnych zmian wysokości i czasu trwania zalewu w
oparciu o pomiary wodowskazowe z lat 1950 – 1998 wykazały stopniowe zmniejszanie czasów
trwania zalewów w basenie górnym (wodowskaz Sztabin). W następnym profilu, na Biebrzy
w Dębowie, wystąpiła bardzo niewielka tendencja do wzrostu czasu trwania zalewów. Natomiast
w profilach połoŜonych w dolnym biegu Biebrzy, w Osowcu i Burzynie, obserwuje się istotne
wydłuŜenie czasu trwania zalewów. ZauwaŜyć moŜna równieŜ wyraźny wzrost czasu trwania
wysokich stanów wody na początku lat siedemdziesiątych. Zjawisko to mogło być spowodowane
pracami melioracyjnymi w dolinie górnej Biebrzy, przeprowadzonymi w latach sześćdziesiątych.
Badane czasy trwania zalewów na Brzozówce w Karpowiczach charakteryzują się istotną
tendencją malejącą. Wyraźne zmniejszanie się czasu trwania zalewów występuje po 1963 roku.
46