Plan zarządzania dla obszaru Biebrzański Park Narodowy

Siewkowce na Bagnie Ławki
W latach 2005 – 2011 podczas liczeń śpiewających samców wodniczki notowano takŜe
ptaki siewkowe. PoniewaŜ metoda liczeń nie była optymalna dla tej grupy gatunków, otrzymane
wyniki nie są równoznaczne z rzeczywistą liczbą par występującą na tym obszarze. Niemniej
dzięki temu, Ŝe liczenia były prowadzone regularnie powtarzalną metodą, wyniki te moŜna
potraktować jako wskaźnik odzwierciedlający zmiany liczebności (Tab. 38) i porównać z
obszarem objętym zabiegami ochronnymi na Bagnie Ławki (Tab. 39).
Tabela 38 Zmiany liczebności ptaków siewkowych na Bagnie Ławki w latach 2005 – 2011 (Grzywaczewski,
dane niep).
Gatunek 2005 2007 2009 2011
Krwawodziób 1 1 5 10 – 13
Rycyk 8 - 10 3 7 17 – 19
Kulik wielki 2 2 5 1
Czajka 0 0 8 28-33
Tabela 39 Powierzchnia koszeń na Bagnie Ławki w latach 2004- 2010 (dane BPN).
Rok 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010
Powierzchnia [ha] 30 [?] 140 30 [?] 860 485 1900 2470
Pomimo braku moŜliwości obróbki statystycznej powyŜszych danych, bezsporny wydaje
się wzrost liczebności krwawodzioba, rycyka, a zwłaszcza czajki, której nie stwierdzono na
Bagnie Ławki przed rozpoczęciem wielkoskalowych zabiegów ochronnych, a po ich realizacji
była najliczniejszym z 4 omawianych gatunków. Największe liczebności wspomniane trzy
gatunki osiągnęły w 2011 r., czyli po sezonie, w którym powierzchnia koszeń na Bagnie Ławki
była największa. Nie stwierdzono wzrostu liczebności jedynie w przypadku kulika wielkiego.
Dubelt
Liczebność dubelta jest trudna do ustalenia ze względu na jego biologię lęgową oraz
rozległość i małą dostępność obszaru BPN. Podjęte zostały trzy takie próby. W latach 1979-1980
biebrzańską populację tego gatunku oszacowano na 370 tokujących ptaków, a w latach 90.
ubiegłego wieku (większość danych z r. 1997) na 400-500 (Pugacewicz dane niep., Pugacewicz
2002). W roku 2010 rozpoczęto monitoring dubelta w ramach Państwowego Monitoringu
Środowiska prowadzonego przez GIOŚ. W trakcie prac w latach 2010-2012 biebrzańską
populację oszacowano na co najmniej 200 tokujących samców (P. Świętochowski i inni, dane
niepublikowane za www.monitoringptakow.gios.gov.pl). Trudno jest jednak stwierdzić, na ile
róŜnice w liczebności wynikają z rzeczywistego jej spadku, a na ile z błędu metody.
Z kilku gatunków ptaków, których ochrona w dolinie Biebrzy ma kluczowe znaczenie do
ich przetrwania na świecie lub w Polsce, dubelt pozostaje najsłabiej poznanym. Trend
88