Plan zarządzania dla obszaru Biebrzański Park Narodowy
Plan zarzÄ dzania i ochrony - BiebrzaÅski Park Narodowy
Plan zarzÄ dzania i ochrony - BiebrzaÅski Park Narodowy
- No tags were found...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
obserwowane są na wielu odcinkach <strong>obszaru</strong> pradoliny. Średni spadek Biebrzy od źródeł do<br />
ujścia wynosi 0,36‰, natomiast średni spadek na obszarze pradoliny jest niemal o połowę<br />
mniejszy i wynosi jedynie 0,15‰ (Byczkowski, Fal 2004).<br />
Tabela 17 Spadki zwierciadła wody na poszczególnych odcinkach biegu Biebrzy (Byczkowski,<br />
Okruszko 2001).<br />
Odcinek<br />
Długość [km]<br />
Spadek w [‰]<br />
Maks. Średni Min.<br />
Basen<br />
Źródło – ujście Niedźwiedzicy 14,0 13,0 2,97 0,60 Górny<br />
Ujście Niedźwiedzicy – wodowskaz Sztabin 48,3 0,20 0,08 0,04 Górny<br />
Wodowskaz Sztabin – ujście Brzozówki 26,9 0,45 0,25 0,20 Środkowy<br />
Ujście Brzozówki – wodowskaz Osowiec 30,1 0,09 0,07 0,05 Środkowy<br />
Wodowskaz Osowiec – ujście do Narwi 51,3 0,22 0,13 0,11 Dolny<br />
Na części <strong>obszaru</strong> dorzecza Biebrzy wykonano melioracje osuszające teren.<br />
Pierwsze zmiany sieci hydrograficznej miały miejsce już w latach 1823-1838.<br />
Wybudowano wówczas Kanał Augustowski, następnie kanał Rudzki i Woźnawiejski<br />
oraz wiele innych mniejszych rowów i kanałów. W lata 1845-1861 prowadzono kolejne<br />
prace zmierzające do umożliwienia wykorzystania rolniczego łąk bagiennych <strong>dla</strong><br />
potrzeb zbioru siana. Duże obszary na obrzeżach BPN zmeliorowano w latach 1950-<br />
1970. Wybudowano wówczas system odwadniający Bagna Kuwasy o powierzchni ok.<br />
10 tys. ha, oparty o Kanał Kuwaski oraz system nawodnień podsiąkowych, z poborem<br />
wody z jeziora Rajgrodzkiego. Łącznie wykonano wówczas 156 km kanałów i rowów<br />
oraz 41,8 km doprowadzalników.<br />
Najmocniej przekształconą hydrologicznie częścią doliny jest basen środkowy, z<br />
bardzo silnie przebudowaną siecią wodną, głównie na skutek budowy Kanału<br />
Woźnawiejskiego (odprowadzającego wody Jegrzni) oraz Rudzkiego<br />
(odprowadzającego wody rzeki Ełk). Na stosunki wodne tego <strong>obszaru</strong> wpływają<br />
również kanały Łęk i Kapicki, które są obecnie silnie zarośnięte i prowadzą niewielkie<br />
ilości wody.<br />
W znacznie mniejszym rozmiarze prace hydrotechniczne prowadzone były w<br />
basenie górnym i dolnym. Ten ostatni ma najbardziej naturalny charakter. Jednak i na<br />
jego obszarze w latach 1920-1930 wykonano sieć rowów odwadniających,<br />
przekształcająca liczne starorzecza. Pomimo braku konserwacji i znacznego zarastania,<br />
35
Change language