het vrouwenstandpunt van de staatkundig - DSpace at Open ...

Jurisprudentie waarin de SGP een rol speelt
Hof Den Haag 30 november 1995 93
Essentie: Het uitsluiten van vrouwen van het lidmaatschap van de SGP is geen
discriminatie in de zin van art. 137f en valt evenmin binnen de termen van art. 429quater Sr. De
rechtsvraag in deze zaak luidt als volgt: Is overtreding van een of meer van de bepalingen, te
weten de artikelen 429quater en 137f van het Wetboek van Strafrecht, zodanig aannemelijk, dat
een strafvervolging tegen de SGP in aanmerking kan komen.
Het hof te Den Haag oordeelde dat art. 429quater Sr in deze niet van toepassing is en
dat de gewraakte activiteiten kunnen niet worden aangemerkt als activiteiten gericht op
discriminatie van mensen wegens geslacht als bedoeld in artikel 137f van het Wetboek van
Strafrecht. De SGP discrimineert wel, maar – voorzover in deze zaak aan de orde – niet op
strafbare wijze, aldus het hof.
Rechtbank Den Haag (civiel) 7 september 2005 94
Essentie: De Staat heeft niet voldaan aan de verplichtingen die hij op grond van artikel
7, sub a en c, Vrouwenverdrag heeft. De Staat heeft daarmee onrechtmatig gehandeld jegens
een ieder wiens belangen Clara Wichmann c.s. in deze procedure behartigen alsmede jegens
Clara Wichmann c.s. zelf. De rechtsvraag is: Handelt de Staat in strijd met artikel 7
Vrouwenverdrag en/of artikel 25 IVBPR en/of artikel 26 IVBPR en/of artikel 3 Eerste Protocol
EVRM juncto artikel 14 EVRM en/of artikel 1 Twaalfde Protocol EVRM en/of artikel 1 Gw en/of
artikel 4 Gw en/of een andere regel van geschreven en/of ongeschreven recht en daarom
onrechtmatig jegens eiseressen en/of de personen voor wiens belangen zij in rechte opkomen
Bij de beoordeling van de ontvankelijkheidsvraag wordt het betoog van de Staat dat de
vordering van eiseressen niet strekt tot bescherming van gelijksoortige belangen van andere
personen door de rechtbank verworpen. Het gaat immers in deze niet om het belang van de
SGP-vrouw om lid te kunnen worden van de SGP, maar om het belang van een ieder, in het
bijzonder van vrouwen, om in een democratische maatschappij te leven waarin discriminatie op
grond van geslacht – met als gevolg uitsluiting van het passieve kiesrecht – niet getolereerd
wordt en waarin door de Staat handhavend opgetreden wordt. Dit belang krijgt een zwaardere
lading als men bedenkt dat het niet denkbeeldig is dat in de (nabije) toekomst ook andere
partijen opstaan die vrouwen – op godsdienstige motieven – een andere politieke en /of
maatschappelijke rol toebedelen dan mannen, waardoor het gevaar van discriminatie wederom
op de loer ligt.De Staat kan hierin een sturende rol spelen.
In deze civiele procedure, aangespannen door de Stichting Proefprocessenfonds Clara
Wichmann c.s. tegen de Staat der Nederlanden oordeelt de rechtbank te Den Haag dat de
Staat niet heeft voldaan aan de verplichtingen die hij op grond van artikel 7, sub a en c,
Vrouwenverdrag heeft. De Staat heeft daarmee onrechtmatig gehandeld jegens een ieder
wiens belangen Clara Wichmann c.s. in deze procedure behartigen alsmede jegens Clara
Wichmann c.s. zelf. Dit noopt tot een ingrijpen in die mate dat aan de onrechtmatige toestand
een einde wordt gemaakt. Daarom wordt de vordering van Clara Wichmann, het bevel aan de
Staat bij subsidiebeslissingen artikel 2 van de Wspp jegens de SGP buiten toepassing te laten
wegens strijd met artikel 7 Vrouwenverdrag, zolang vrouwen niet op gelijke voet met mannen lid
kunnen worden van die partij, toegewezen. De rechtbank overweegt ondermeer dat bij de
totstandkoming van het Vrouwenverdrag reeds sprake is geweest van een afweging van
belangen t.a.v. het recht op vrijheid van vereniging, waarbij het verbod van discriminatie dient te
93 Hof Den Haag 30 november 1995, NJ 1996, 324.
94 RB. Den Haag 7 september 2005, LJN: AU2088.
24