het vernieuwde ontvankelijkheidscriterium in de voegingsprocedure ...

Door onthouding van deze bewijsmogelijkheid kan een in beginsel eenvoudige vordering juist
ingewikkeld worden. 83 Desondanks is afgezien van een wettelijke bevoegdheid voor de
benadeelde partij getuigen en deskundigen mee te brengen ter terechtzitting. Hiervoor
werden drie argumenten aangevoerd. Ten eerste werd verwacht dat de benadeelde partij
veelvuldig gebruik zou maken van die bevoegdheid met als gevolg dat vaak zittingen
onvoorzien langer zouden gaan duren of dat zaken zouden moeten worden aangehouden.
Ten tweede zou ook voor de verdachte een wettelijke voorziening moeten worden getroffen
om zich te kunnen verdedigen tegen de vordering. In de laatste plaats werd gevreesd dat de
strafrechter alsnog de benadeelde partij niet ontvankelijk zou verklaren omdat een vordering
die moet worden bewezen met behulp van getuigen niet eenvoudig van aard is. 84
Als een vorm van compensatie werd gewezen op de mogelijkheid dat de benadeelde partij de
officier van justitie verzoekt een getuige of deskundige ter zitting te dagvaarden of op te
roepen, dan wel te vorderen bij de rechtbank dat een door de benadeelde partij
meegebrachte getuige alsnog op de getuigenlijst wordt geplaatst zodat deze door de
rechtbank kan worden verhoord. 85 Mij is niet bekend of van deze mogelijkheid in de praktijk
door benadeelde partijen (veelvuldig) gebruik is gemaakt. In ieder geval komt de suggestie
ietwat kunstmatig over omdat de even hiervoor aangehaalde argumenten tegen de
voorgestelde wettelijke bevoegdheid er geenszins door worden uitgesloten.
2.3 Jurisprudentie
De ratio achter het eenvoudscriterium is door de Hoge Raad in zoverre bevestigd dat de
behandeling ter terechtzitting in de eerste plaats gericht is op het onderzoek van de strafzaak
en dat, ook gelet op de geboden voortvarendheid bij de afdoening daarvan, geen plaats is voor
de behandeling van gecompliceerde civiele vorderingen van benadeelde partijen. 86 Maar een
specifieke uitleg over of definitie van het eenvoudscriterium is niet te vinden in de
jurisprudentie. Dit heeft twee oorzaken die nauw met elkaar samenhangen.
83 Kamerstukken II, 1989/90, 21 345, nr. 4, p. 8.
84 Kamerstukken II, 1991/92, 21 345, nr. 9, p. 2. Zie ook Kamerstukken II, 1989/90, 21 345, nr. 3, p. 16.
85 Kamerstukken II, 1990/91, 21 345, nr. 5, p. 5.
86 HR 19 april 2005, LJN AS9314.
26