het vernieuwde ontvankelijkheidscriterium in de voegingsprocedure ...

De realiteit van het aantal afgedane schadevorderingen in het strafproces is daarmee ontkend
of op z’n minst niet onderkend. Bovendien wringt het des te meer, nu de toelichting op het
amendement als doelstelling vermeldt dat strafrechters zo veel mogelijk – en meer dan nu het
geval is – inhoudelijk op de civiele vordering van de benadeelde partij beslissen. Daarmee is de
suggestie gewekt dat de situatie in het jaar 2007 als uitgangspunt is genomen, terwijl men het
oordeel feitelijk baseerde op de situatie van 2001 en de periode daarvoor.
Al met al rechtvaardigt dit de conclusie dat er geen dringende reden was tot invoering van het
onevenredigheidscriterium. Het had meer in de rede gelegen als de ondervonden
problematiek was geanalyseerd en vervolgens een stimulans was gegeven om de gevonden
oplossingen in de praktijk verder uit te werken.
5.3. De gewenste uitwerking van het onevenredigheidscriterium
Afgezien van het feit dat bij het indienen en de behandeling van het amendement niet is
uitgegaan van accurate cijfers en gegevens, is de doelstelling van het
onevenredigheidscriterium zonder meer duidelijk: strafrechters dienen zo veel mogelijk
inhoudelijk te beslissen op de vordering van de benadeelde partij. In de toelichting op het
amendement zijn vier situaties benoemd waarin geen sprake (meer) mag zijn dat strafrechters
de vordering niet ontvankelijk verklaren. Het gaat om de volgende situaties:
- het enkele feit dat een vordering wordt betwist;
- het gevorderde bedrag hoger is dan gemiddeld;
- de vordering niet onmiddellijk met bewijsmiddelen wordt ondersteund;
- ter onderbouwing van de vordering een enkele getuige of deskundige moet worden
gehoord.
De eerste twee situaties hebben gemeen dat ook onder het eenvoudscriterium de vordering in
die gevallen evenmin zonder meer niet ontvankelijk werd verklaard. Uit de WODC-rapporten
2001 en 2007 is aangetoond dat de kracht van een eventueel verweer afhankelijk is van de
mate waarin de vordering is onderbouwd. De sleutel tot ontvankelijkheid ligt immers in de
onderbouwing van de vordering.
66