het vernieuwde ontvankelijkheidscriterium in de voegingsprocedure ...

Zowel de officier van justitie als de verdachte heeft de wettelijke mogelijkheid de rechter te
verzoeken gebruik te maken van deze bevoegdheid. 249 In dat geval moet de officier van justitie
en de verdachte door de rechter worden gehoord over elkaars standpunt daarin. 250
In voorkomende gevallen kan de benadeelde partij dus in een afhankelijke positie komen te
verkeren waarbij zij gebonden is aan de welwillendheid van de officier van justitie maar daarop
nagenoeg geen invloed heeft. 251
Vaak is echter voorafgaand aan de strafzitting in het geheel niet duidelijk of het horen van een
getuige noodzakelijk is. Die noodzaak zal in veel gevallen pas blijken bij een gemotiveerd
verweer van de verdachte ter terechtzitting al dan niet in combinatie met een zwakke
onderbouwing van de vordering. Met name het verweer vormt een onbekende component
van betekenis, omdat in tegenstelling tot de civielrechtelijke procedure in een strafzaak geen
uitgebreide schriftelijke behandeling plaatsvindt voorafgaand aan de zitting.
Een complicerende factor kan zijn wanneer de benadeelde partij zich op het laatste moment
op de zitting voegt. Dit betekent voor de praktijk dat een strafzitting zal moeten worden
aangehouden, zodat de getuige later gehoord kan worden. Niet ondenkbaar is dat hierdoor bij
de verdediging het horen van “eigen” getuigen wordt uitgelokt. 252 In voorkomende gevallen zal
ook in deze situatie op basis van het gelijkheidsbeginsel aan de verdachte de mogelijkheid
moeten worden geboden deze getuigen te laten horen. 253
In de kern komen de situaties 3 en 4 – het later aandragen van aanvullende bewijsmiddelen en
het later horen van een getuige – op hetzelfde neer: de nadruk komt in belangrijke mate te
liggen bij de civiele vordering ten nadele van het strafproces. 254 Het betreft een parallelle
situatie waarin argumenten tegen aanhouding van de strafzaak dezelfde zijn. 255
249 Art. 328 Sv.
250 Art. 329 Sv.
251 Zie hoofdstuk 2, paragraaf 2.2.3 waar ik al heb aangegeven dat mij niet bekend is of van deze
mogelijkheid door benadeelde partijen (veel) gebruik wordt gemaakt.
252 Langemeijer 2010, p. 91 waar dit “contra-enquête” wordt genoemd.
253 Idem, p. 108 waar gewezen wordt op het beginsel van “equality of arms”.
254 Anders Cleiren en Verpalen 2011, art. 361 Sv, aant. 3 waar een niet nader toegelicht onderscheid
wordt gemaakt tussen de situaties 3 en 4 v.w.b. de mogelijkheid tot schorsing van de strafzaak.
255 Het in noot 241 verwoorde onderzoek betrof ook deze situatie. De uitkomst is gelijk: ook voor het
horen van getuigen worden geen zaken aangehouden.
58