het vernieuwde ontvankelijkheidscriterium in de voegingsprocedure ...

Dit rechtvaardigt de veronderstelling dat het eenvoudscriterium op zichzelf niet
contraproductief is. 113 Integendeel, uit de verschillende onderzoeken wordt duidelijk dat niet
zozeer het eenvoudscriterium zelf, maar een veelvoud aan andere factoren van
doorslaggevende betekenis is of een vordering door de rechter wel of niet als eenvoudig wordt
beoordeeld. Een deel daarvan heeft vooral kort na de invoering van de wet Terwee een rol
gespeeld, maar heeft daarna aan betekenis ingeboet. In het kader van deze scriptie kunnen
alle relevante factoren als volgt worden samengevat en gegroepeerd:
- onderbouwing van de vordering door de benadeelde partij;
- taakopvatting en houding van rechters ten aanzien van de wet Terwee;
- toepassing van civiel recht binnen het strafrechtelijke kader.
3.2.2 Onderbouwing van de vordering door de benadeelde partij
De sleutel tot ontvankelijkheid van de vordering ligt in de onderbouwing ervan. 114 Dit betekent
dat het noodzakelijke bewijsmateriaal ter ondersteuning van de vordering op een of andere
manier ter beoordeling door de rechter zal moeten worden aangedragen. Voeging door de
benadeelde partij vindt hoofdzakelijk plaats tijdens het voorbereidend onderzoek door het
invullen en retourneren van het voegingsformulier. Wettelijk heeft de benadeelde partij de
mogelijkheid zich pas op de zitting te voegen, uiterlijk tot het moment dat de officier van
justitie aan het requisitoir begint. 115 In de praktijk gebeurt dit zelden en in de meeste zaken is
de benadeelde partij niet op de zitting aanwezig. 116 Dit kan een probleem vormen wanneer de
invulling van het voegingsformulier in de ogen van de rechter niet voldoet aan de eisen.
Aanvullende toelichting en onderbouwing is dan niet mogelijk.
113
Aangenomen mag worden dat het afdoeningspercentage groter zijn geweest, wanneer ook het
aantal (ten dele) toegewezen vorderingen t.o.v. het aantal voegingen in de periode 2007-2010
bij de telling betrokken zouden worden. Door mij onderzochte jaarberichten van het OM en SHN na
2007 geven hierover geen uitsluitsel en verder relevante bronnenmateriaal heb ik niet gevonden,
waarvoor ik mij van harte houd aanbevolen.
114
Kool en Moerings, 2001, p. 34.
115
Art. 51b lid 2 Sv (oud). Nu: art. 51g lid 2 Sv.
116
De Haan-Boerdijk 1998, p. 84. Zie ook Beurskens 2002, p. 450.
32