Ambtenaar 2.0 - Evernote

Snel de tekst van een reactie opslaan
Eén van mijn grootste frustraties: je bent
een uitgebreide reactie aan het schrijven
(bijv. in een discussieforum of onder een
blog) en er gaat iets mis met de browser of
de pagina. Meestal wordt de tekst die je in
zo’n venster typt niet tussentijds
opgeslagen dus dan ben je alles kwijt.
Zonde van het werk en vaak een aanleiding
om het dan maar te laten zitten.
Tussentijds opslaan kan dus niet, maar je
kunt wel tijdelijk je tekst in het geheugen
van je computer zetten. Na het schrijven
van bijv. een alinea druk je op control-A
(CTRL en A tegelijk indrukken) om alle
tekst te selecteren, vervolgens op control-C
om alles te kopiëren. De tekst staat nu in
het geheugen en als er iets misgaat kun je
met control-V de tekst weer plakken.
Let wel, als de computer helemaal crasht,
dan ben je je tekst alsnog kwijt, maar
hopelijk zal dat niet zo vaak gebeuren!
Internetsites in andere talen lezen
Afstanden en grenzen zijn geen barrière
op internet, alleen andere talen kunnen
een belemmering zijn om echt wereldwijd
kennis te verzamelen en samen te werken.
Google biedt de mogelijkheid om
specifieke teksten of hele sites te
vertalen. Kijk op translate.google.com.
32
1. Steeds meer mensen en steeds meer activiteiten zijn online omdat het
internet een onderdeel is gaan uitmaken van onze manier van leven,
maar met wie gaan we samenwerken en waaraan gaan we deelnemen?
2. Het proces van horizontalisering en de veranderende rol van de overheid
in de samenleving worden versterkt en versneld door het gemak
voor burgers om via internet deel te nemen aan het maatschappelijke
debat (via fora, weblogs en internetstemmingen), maar hoe
vinden we wat het meest relevant voor ons is?
3. Ook zijn er nieuwe instrumenten beschikbaar om samenwerking te
organiseren en bijdragen te leveren aan beleidsvormings- of ontwikkelprocessen
(massasamenwerking). De mogelijkheden confronteren
organisaties en met name de overheid met hoge verwachtingen en
een groei van het aantal initiatieven vanuit de samenleving. Meer
dan ooit wordt van de overheid verwacht om in die horizontaliserende
samenleving haar rol te nemen.
Waar te beginnen?
Alle middelen die hiervoor de revue zijn gepasseerd staan ons dus ter
beschikking als we gebruik willen maken van die lange staart aan kennis,
ideeën en inzet van mensen van buiten onze organisatie. Het biedt
voor de overheid een grote kans om efficiënter, effectiever en interactiever
te werken, maar tegelijkertijd biedt het zoveel nieuwe mogelijkheden
dat we het moeilijk kunnen overzien.
Op internet bestaan plaats en tijd niet, want informatie is altijd beschikbaar
en bereikbaar in een milliseconde. Bijna alle Nederlanders en
de gehele professionele wereld zijn online en met elkaar verbonden.
Je kunt iedereen vragen om mee te denken en met nieuwe kennis en
ideeën te komen, als je het maar op de juiste manier vraagt. En al die
bouwstenen kun je zelf combineren totdat je de mix hebt gevonden die
jij nodig hebt. Dat is geen droom, dat is de realiteit van dit moment.
Zoals hiervoor al geconstateerd zijn we in een paar jaar van een situatie
van schaarste - van ideeën, kennis en contacten - overgegaan naar
een situatie van overvloed. Echter, deze verandering is zo groot en is
zo snel gegaan dat we nauwelijks de implicaties kunnen bevatten en
grotendeels vasthouden aan de manier van werken die we gewend zijn.
Nog steeds zitten we van negen tot vijf in één gebouw, werken we samen
in vergaderingen en proberen we in kleine kring de problemen op
te lossen, terwijl al die dingen die we ons in het begin voorstelden en
die we hierboven lazen ondertussen ook kunnen.
Waarom doen we dat dan niet? Als ambtenaar wil je immers je werk
goed doen, wil je je baseren op voldoende gegevens, de juiste mensen
betrekken en de meest geschikte instrumenten uitkiezen. De belemmering
is dat we gewoon geen idee hebben wat we met deze nieuwe
mogelijkheden aanmoeten. Wat is er mogelijk? Hoe moet je het dan
aanpakken? Wat zijn de risico’s? Wie kan me helpen? Dat zijn vragen die
we als ambtenaren gezamenlijk moeten proberen te beantwoorden.
De realiteit en de realisatie dat plaats en tijd irrelevant zijn geworden,
het begrip dat elke wereldburger je kamergenoot is en dat je het dus