DE LOFZANG VAN MARIA - Geschriften van Maarten Luther

mensen geëerd en erkend worden. Wat God bij hen heeft gedaan, beschouwen zij als
hun eigen verdienste, zij klemmen er zich aan vast en maken er als op hun bezit
aanspraak op en tegenover anderen, die er zoiets niet op na houden, verbeelden zij
zich iets bijzonders te zijn. Dit is inderdaad een gladde, glibberige situatie: Gods
goederen maken hier de harten, zoals met hun natuur overeenkomt, hoogmoedig en
zelfingenomen.
c) Maria roemt op voorbeeldige wijze uitsluitend de daad van God.
Derhalve is het hier noodzakelijk, aandacht te schenken aan het laatste woordje:
"God". Immers Maria zegt niet: "Mijn ziel maakt groot - zichzelf" of "ziet tegen
zichzelf op"; van zichzelf wil zij trouwens ook niet de geringste dunk hebben.
Integendeel: zij maakt God alleen groot; aan Hem schrijft zij het volkomen en
uitsluitend toe. Zij ontgeeft zich alles en brengt het weer volkomen tot God terug, van
Wie zij het ontvangen heeft. Want ofschoon zij zulk een overweldigende daad van
God in zich ervoer, was zij en bleef zij toch zó gezind, dat zij zich niet boven de
geringste mens op aarde verhief; wanneer zij het had gedaan, dan zou zij met Lucifer 11
in de afgrond van de hel zijn gestort. Haar gedachtengang was eenvoudig deze: indien
een andere maagd deze goederen van God had ontvangen, zou zij even vrolijk hebben
willen zijn en het haar net zo goed gegund hebben als aan zichzelf, ja zij zou zichzelf
zulk een eer onwaardig en alle anderen waardig hebben geacht; en zij zou zelfs dan
nog weltevreden zijn geweest, indien God haar deze goederen ontnomen en voor haar
ogen aan een ander gegeven had; zij is niet meer dan een vrolijke woonstee en
dienstvaardige gastvrouw voor deze gast geweest Daarom ook is zij dit alles, blij en
dienstvaardig, steeds gebleven.
d) Maria overwint de grote verzoeking van zelfverheffing.
Ziet, dat is God alleen groot maken, alleen tot Hem hoog opzien en voor zichzelf geen
eisen stellen. Hieruit kan men opmerken, hoe menigmaal er aanleiding voor haar
geweest is om te vallen en te zondigen, zodat het wonder, dat zij zich van hoogmoed
en aanmatiging heeft vrijgehouden, niet kleiner is dan dit, dat zij zulke goederen heeft
ontvangen Komt u van het bijzondere van dit gemoed niet onder de indruk? Als
Moeder Gods ziet Maria zich boven alle mensen uitgeheven, en toch blijft zij zo
eenvoudig en kalm hieronder, dat zij een geringe dienstmaagd niet als beneden haar
staande zou hebben beschouwd. O, wij arme mensen: Wanneer wij enig goed, macht
of eer hebben, ja een weinig aantrekkelijker zijn dan anderen, dan zijn wij niet in staat
ons met een mindere gelijk te stellen, en kennen wij in onze pretenties geen grenzen;
wat zouden wij dan doen, indien wij grote, hoge goederen bezaten?
Daarom laat God ons dan ook arm en ongelukkig blijven, omdat wij Zijn lieflijke
goederen niet onbevlekt houden; wij spelen het niet klaar, over onszelf evenzo te
denken, als tevoren 12 , maar laten ons zelfgevoel steeds meegroeien en verminderen,
naar gelangde goederen komen of gaan. Maar dit hart van Maria blijft te allen tijde
vast en gelijk; zij laat God in zich werken naar Zijn wil en neemt voor zichzelf daaruit
niets meer dan een goede troost, vreugde en vertrouwen in God. Zo moesten ook wij
doen; dat zou een echt zingen van het "Magnificat" zijn.
11 Lucifer (= morgenster) was een benaming van de duivel in verband met Jes. 14: 12. Op grond van
schaarse gegevens van de Bijbel zag men in de duivel een gevallen geest, die vóór zijn val in de hemel
bij God was.
12 N.l. toen wij Zijn goederen nog niet bezaten.
13