DE LOFZANG VAN MARIA - Geschriften van Maarten Luther

En om het voor de eenvoudige mensen duidelijk te maken: zonder twijfel waren de
dochters van de overpriesters en raadsheren in Jeruzalem rijk, bekoorlijk, jong en
ontwikkeld, en in de ogen van het ganse land, gelijk dit thans eveneens met de
dochters van koningen, vorsten en rijke mensen het geval is; precies zo was het ook
nog in vele andere plaatsen. Echter te Nazareth, in haar vaderstad, was Maria niet de
dochter van de hoogste regeringspersoon, maar van een doodgewoon, arm burger, op
wie niemand veel heeft gelet of achtgeslagen. En onder haar buren en hun dochters is
zij maar een eenvoudig meisje geweest, dat voor het vee en het huishouden zorgde,
ongetwijfeld niet meer dan wat tegenwoordig een arm dienstmeisje is, dat moet doen,
wat men haar in 't huishouden opdraagt.
c) Naar menselijke berekening was Christus' geboorte uit Maria niet te verwachten.
Want aldus heeft Jesaja verkondigd (Jes. 11: 1 v.v.): "Er zal een rijsje voortkomen uit
de stam van Jesse en een bloem uit zijn wortel opgroeien, waarop de Heilige Geest
rusten zal". De "stam" en de "wortel" is het geslacht van Jesse of David, in het
bijzonder de maagd Maria, het "rijsje" en "de bloem" is Christus. Welnu, evenals het
er niet naar uitziet, integendeel ongelofelijk is, dat uit een dorre stam en een
aangestoken wortel een mooi rijsje en een fraaie bloem opgroeit, zo zag het er ook niet
naar uit, dat de maagd Maria van zulk een kind moeder zou worden. Want ik ben van
mening, dat zij niet alleen hierom "stam" en "wortel" genoemd wordt, omdat zij
bovennatuurlijk, in ongerepte maagdelijkheid moeder is geworden, gelijk het boven de
natuur uitgaat, dat een rijsje op een dood stuk hout groeit, maar ook nog om een
tweede reden. De koninklijke stam en het geslacht van David, dat eens in grote ere,
macht, rijkdom en voorspoed groende en bloeide in de tijden van David en Salomo,
stond toen ook bij de wereld in aanzien; maar ten laatste, toen Christus zou
verschijnen, hadden de priesters zich deze eer toegeëigend, en het koninklijke geslacht
van David was van armoede en verachting als een dood stuk hout, zó dat er geen hoop
bestond en het er niet meer naar uitzag, dat daaruit nog eens een koning tot grote eer
zou komen. En juist, als deze voortgang tot onaanzienlijkheid haar diepste punt heeft
bereikt, verschijnt Christus en wordt uit de verachte stam, uit het geringe, arme maagdeke
geboren; daar groeit het rijsje en de bloem uit haar, die de dochter van heer
Annas of Kajafas niet voor haar minste dienares had waardig gekeurd. Aldus voltrekt
zich, wat God werkt en aanziet, in de diepte, terwijl mensen zien en streven alleen
naar het hoge.
Dat nu is de aanleiding tot haar loflied; dit willen wij thans woord voor woord
beluisteren.
7