DE LOFZANG VAN MARIA - Geschriften van Maarten Luther

verheft hij de Moeder des Heeren niet boven andere gelovigen; immers gelijk wij aan
een levend mede-Christen kunnen vragen om voor ons te bidden, zo ook aan een lid
van de triumferende kerk. Met nadruk wijst Luther een verering van Maria af, zoals
hij die bij het R. Katholicisme gevonden had. Het zou juist, naar Luther meent, tegen
de geest van de "heilige Maagd", gelijk deze in haar lofzang tot uiting komt, indruisen,
indien zij tot een soort van heilsmiddelares tussen Christus en de gelovige werd gepromoveerd.
Men doet haar onrecht, indien men haar zèlf verhoogt om de genade, die
haar ten deel is gevallen, in plaats van God, Die haar deze genade geschonken heeft.
"Maria wil niet, dat u tot háar komt, maar wel door haar tot God".
Het gaat tenslotte om God, en God alleen. Niet aan Zijn goederen en Zijn gaven mag
men hangen, maar uitsluitend aan Hemzelf. Gods grootste werk is, dat Hij Zich met de
mensen in hun nietigheid heeft ingelaten, gelijk de komst van Jezus Christus bewijst.
Eerst wanneer men voor Zijn barmhartigheid en goedheid oog heeft gekregen, ontdekt
men Gods overige werken, waarvan er zes verschillende worden genoemd.
De taal, waarin het "Magnificat" geschreven is, vertoont nog niet overal het krachtige,
dat Luther's latere geschriften kenmerkt; evenals in zijn "Sermon von goten Werken"
is de stijl enigszins omslachtig en onbeholpen en staat hij nog onder de invloed van de
Latijnse syntaxis. Opmerkelijk is naast de beslistheid, waarmede de hervormer zijn
gevoelens weergeeft, - een beslistheid, die ons laat zien, hoe Luther's overtuiging tot
volle rijpheid was gekomen -, de zelfbeheersing, waardoor men slechts zelden
uitdrukkingen zal tegenkomen, die de tegenstander kunnen kwetsen. In latere
publicaties is Luther in zijn aanvallen heftiger.
Het is een echt evangelisch-reformatorisch geluid, dat ons in Luther's verklaring van
het "Magnificat" tegenklinkt. Zo behoort dit geschrift tot de parels van de 16e-eeuwse
godsdienstige literatuur en bezit het, gelijk gezegd, in meer dan één opzicht ook voor
onze tijd bijzondere betekenis.
Aan deze onze vertaling is in hoofdzaak de Duitse tekst van de Calwer uitgave van
1932 ten grondslag gelegd.
61