Het OCMW aan zet! Sport als niet alledaagse partner - Demos

20
HET OCMW AAN ZET! SPORT ALS NIET ALLEDAAGSE PARTNER
Figuur 2: Evolutie van het aantal sportinactieve jongeren uit het secundair onderwijs in Vlaanderen
1969-2001, percentages i. f. v. totale populatie
% sportparticipanten
100
80
60
40
20
0
1969 1979 1989 1999 2001
einde van de vorige eeuw (fi guren 1 en 2). Bij de volwassenen is vanaf dat ogenblik sprake
van een stagnatie, bij de jongeren echter van een lichte toename. Zowel bij de jongeren als
de volwassenen lijkt het er voorlopig op dat een verzadigingspunt is bereikt wat het aantal
actieve leden van een sportclub betreft. Dat neemt niet weg dat in vergelijking met andere
vormen van lidmaatschappen de betrokkenheid bij het sportverenigingsleven het populairst
is (Scheerder, 2004a). In vergelijking met de sector van de clubgeorganiseerde sport is er
geen enkele andere maatschappelijke organisatie waarin mensen zich in dezelfde mate vrijwillig
aansluiten of mensen in dezelfde mate vrijwillig betrokken zijn bij het aanbod.
Algemeen beschouwd komen dus meer en meer mensen op een actieve manier met sport
in contact, maar de tijd besteed aan actieve sportbeoefening blijft marginaal, zeker in vergelijking
met het tijdsbudget dat gespendeerd wordt aan het ‘schermkijken’, met name het
9
geen sport geen sport in club
Bron: Lefevre e.a. (2002); Scheerder e.a. (2006d)
Legende:
Geen sport = geen actieve sportbeoefening tijdens vrijetijd ongeacht context
Geen sport in club = geen actieve sportbeoefening in clubverband
Opmerking:
De percentages over 1969 en 1979 zijn een schatting op basis van het participatiecijfer anno 1969 (alleen jongens)
en anno 1979 (alleen meisjes).
De percentages over 2001 komen uit een andere studie (Lefevre e.a., 2002) dan de voorgaande meetpunten
(Scheerder e.a., 2006d).
55
13
44
46
14