Het OCMW aan zet! Sport als niet alledaagse partner - Demos

SPORT EN INTEGRATIE
aal-integratieve meerwaarde van sport blijkt eveneens uit tal van buitenlandse voorbeelden
(Janssens et al., 2004). Het sportaanbod wordt daarbij op een meer gedifferentieerde wijze op
maat van specifi eke doelgroepen aangeboden. Kenmerkend is dan dat in vele gevallen sport
niet louter alleen maar beschouwd wordt als een gezonde vorm van vrijetijdsbesteding, maar
ook als een socialiserend en integrerend middel. Daarnaast wordt het in een aantal specifi eke
gevallen ook nog expliciet aangewend met de bedoeling om bij te dragen tot tewerkstelling
van laaggeschoolden (o. m. in het kader van sociale economie), criminaliteits- en drugpreventie,
ecologisch bewustzijn, buurtontwikkeling en samenlevingsopbouw, enz. (Janssens et al., 2004).
En hoewel er door velen optimistisch wordt aangekeken tegen deze meerwaarde van sport,
dient wel te worden gewezen op de moeilijkheid om bijkomende effecten van sport te gaan
operationaliseren en meten. Het geringe aantal studies dat hierover bestaat, bewijst dat dit niet
eenvoudig zal zijn. Vandaar dat de vraag kan worden gesteld of sport al deze verwachtingen
wel kan en moet inlossen en niet eerder moet worden beschouwd als een laagdrempelige
activiteit die heel wat jongeren aantrekt en daardoor de mogelijkheid biedt aan leraren, sportbegeleiders,
opvoeders, jeugdwerkers… om met uiteenlopende doelgroepen op een positieve
manier in een open handelingssituatie te kunnen werken.
Belangrijk is hierbij op te merken dat er zich blijkbaar een verschuiving voordoet waarbij ook de
sportsector zich meer en meer bewust aan het worden is van deze mogelijkheid van sport. Terwijl
aan het eind van de jaren’80 nog velen het jeugdwerk zagen als één van de meest ideale werkvormen
met betrekking tot het aanbieden van sportstimuleringsactiviteiten voor maatschappelijk
kwetsbare jongeren (zie o. a. Landelijke Contactraad, 1987; van der Gugten, 1988), begint men nu
ook steeds meer de rol die de sportsector hierin kan spelen te (h)erkennen. De laatste jaren zijn
dan ook (sport)beleidsmakers in Vlaanderen op verschillende niveaus de voorwaarden aan het
creëren opdat dit potentieel van de sport ten volle zou kunnen aangewend worden.
Referenties
Abel, T. (1986), Ausländersport und Kulturkonfl ikt. In: Sportunterricht, jg. 35, pp. 134-137.
Boetes, B., Nieuwenhuys, D., & Schuitema, K. (1992), Spel en sport. Leerboek voor agogisch werk en activiteiten
begeleiding. Nijkerk, Intro.
Commission of the European Communities (2005) The EU action in the fi eld of Education through Sport: building
on EYES 2004 achievements. Communication from the Commission to the European Parliament, the
Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions. Brussels,
Author. 22. 12. 2005. {SEC(2005)1741}.
De Knop, P., De Martelaer, K., Theeboom, M., Van Engeland, E., Van Puymbroeck, L. (1994), Sport als integratie
voor migrantenjongeren. Brussel, Vrije Universiteit Brussel – Koning Boudewijnstichting.
De Knop, P., Theeboom, M. & Elling, A. (1999). Sociale integratie in het sportbeleid in Vlaanderen. In P. Allegaert,
& B. Van Bouchaute (red. ). Veer10Acht10. De leefwereld van jongeren, (pp. 258-266). Leuven, Garant.
De Knop, P., Theeboom, M., Wittock, H., & De Martelaer, K. (1996), Implications of Islam on muslim girls’
sport participation in Western Europe. Literature review and policy recommendations for sport promotion.
In: Sport, Education and Society, nr. 1, pp. 147-164.
51