Het OCMW aan zet! Sport als niet alledaagse partner - Demos

2. Sport en maatschappelijk kwetsbare jongeren
Marc Theeboom
SPORT EN INTEGRATIE
Sportbeleidsmakers op diverse niveaus in Vlaanderen zijn zich in toenemende mate bewust
geworden van het feit dat er een aantal barrières bestaan die ertoe bijdragen dat er duidelijke
verschillen zijn in de sportparticipatiegraad tussen diverse bevolkingsgroepen. Het
gevolg daarvan is dan ook dat er een steeds duidelijker accent gelegd wordt binnen het
(gemeentelijk) sportbeleid naar specifi eke doelgroepen. Zo is bijvoorbeeld in vele gemeenten
de sportpromotie niet langer alleen gericht naar de bevolking in het algemeen, maar
ook naar specifi eke groepen. De doelgroepen in de sport zijn dan ook erg veelzijdig van
aard. Enerzijds kunnen zij gekenmerkt worden door specifi eke karakteristieken (zoals o. m.
jeugd, personen met een handicap, senioren, vrouwen, gezinnen, werklozen, etnische minderheden,
maatschappelijk kwetsbare jongeren, druggebruikers, asielzoekers, anderstalige
nieuwkomers…), anderzijds zijn ook bijvoorbeeld georganiseerde sporters, niet- of andersgeorganiseerde
sporters, topsporters en niet-sporters specifi eke doelgroepen geworden.
Naast het sportactief houden van de huidige sporters, kunnen aandachtsgroepen binnen
het lokaal sportbeleid worden onderverdeeld in twee categorieën die niet of slechts in zeer
geringe mate aan sport deelnemen. Deze twee categorieën zijn te onderscheiden in relatie
tot a) hun problematische graad van sportdeelname (zoals sportinactieven en sportkansarmen)
en b) hun problematische situatie (zoals maatschappelijk achtergestelden, etnische
minderheden, delinquenten, druggebruikers, asielzoekers…). Om deze categorieën te kunnen
bereiken, is men in Vlaanderen in toenemende mate specifi eke initiatieven gaan opzetten.
Zo gaat de aandacht voor de eerste categorie vooral uit naar het bevorderen van de
participatie door middel van het verhogen van de interesse in sport bij deze groepen (o. m.
door het verhogen van de kwaliteit van het aanbod, het meer inspelen op de vraag van de
groepen zelf, het verbeteren van de communicatie, bereikbaarheid en toegankelijkheid van
het aanbod). Hoewel deze strategieën ook worden toegepast in het bereiken van de tweede
categorie, wordt daarnaast in toenemende mate ook aandacht besteed aan de instrumenteel-functionele
betekenis van sport. Sportdeelname wordt dan ondermeer beschouwd als
een middel tot het verwerven van sociaal kapitaal en het bevorderen van de sociale cohesie.
Zo wordt er ook van uitgegaan dat sport mogelijkheden biedt tot sociale integratie en sociomorele
vorming bij specifi eke probleemgroepen (De Knop, Theeboom & Elling, 1999). De
verhoogde aandacht voor deze sociale betekenis van sportdeelname voor bijvoorbeeld de
groep van probleemjongeren wordt vaak ingegeven door de groeiende bezorgdheid vanwege
41