'Wie niet waagt…' - Marleen De Jong Teksten

aspirant brugklassertjes. Marja Regelink, van origine bovenbouwleerkracht
basisschool, is docente geweest van deze
klas. Ze kan er met passie over vertellen.
“Het is een probleem dat veel allochtone kinderen zich moeilijker
ontwikkelen, omdat ze anderstalige ouders hebben. Ze
passen spellingsregels minder automatisch toe en ze begrijpen
teksten niet goed, terwijl ze wel een goede intelligentie
hebben. Het CED heeft een woordenschatproject op basis
van NT2. En zelf heb ik lessen over algemene Nederlandse
kennis opgezet. Daarbij werk ik met thema’s, want daar kan
je zóveel nieuwe woorden aan linken; begrippen krijgen zo
meer betekenis en blijven beter hangen.”
De Opstapklas is gestart met acht leerlingen. Regelink: “Halverwege
het jaar kwamen er wat kinderen bij, bijvoorbeeld
iemand die al in de brugklas zat maar daar tegen problemen
aanliep, en twee meisjes uit een prismaklas. Ik vind dat je
wel je doelgroep in de gaten moet houden. Het is verleidelijk
om in zo’n klasje ook kinderen op te nemen die zelf graag
willen, of hun ouders. Maar als iemand volgens de eigen
leerkracht en de citotoets duidelijk vmboniveau heeft, dan
moet je nee durven en kunnen zeggen. Anders frustreer je
die leerling alleen maar.”
Hoe is het gegaan?
“Van de zes doelgroepkinderen hebben vier het heel goed
gedaan. Ze zijn naar een hogere opleiding gegaan dan
volgens het oorspronkelijke advies passend was. En één
leerling is halverwege het jaar geleidelijk bij de brugklas ingestroomd
en het jaar daarna ging hij naar vwo 2. Die heeft
veel profi jt gehad van de extra taallessen. Dat is heel mooi
gegaan, vind ik. Zo zou het ook kunnen: een combinatie
van een brugklas met een intensief taalprogramma. Je hebt
dan ook geen jaar verlies, iets waar vooral ouders tegenaan
hikken.”
Ze betreurt het dat ze het programma niet verder heeft
kunnen verfi jnen. “Het was méér dan alleen het woordenschatprogramma
van het CED. In overleg met het CED zijn
er allerlei extra dingen bijgekomen. Veel heb ik zelf gemaakt,
rond wereldoriëntatie bijvoorbeeld, compleet met allerlei
uitstapjes in Rotterdam. Dat ligt er nu allemaal. Mijn grote
droom is dat dit nog eens een heel leuk lespakket wordt.”
Regelink noemt het positief dat een basisonderwijsleerkracht
voor deze klas stond. “Die kan beter aansluiten bij
het belevingsniveau van de kinderen en het is een minder
ingrijpende overgang voor de kinderen.” Ook het feit dat
de Opstapklas in het gebouw van de VO-school opereerde
vond Regelink prettig, om fl exibel te kunnen zijn voor kinderen
die al wat uren in de ‘echte’ brugklas mee kunnen doen.
Jammer vindt ze het dat er weinig animo is onder ouders
voor een extra jaar. Ze zien dat als ‘tijdverlies’. Voorlopig is
er (nog) geen nieuwe Opstapklas gekomen op het Rotterdams
Lyceum.
25