2007 Onze reis met de Warana naar Parijs Anjo en ... - WSV Westland

Maandag 30 juli 2007
Het weer was opgeknapt. Toen we goed zeven uur de kooi uitkwamen scheen de
zon al volop. Dus lekker vaarweer. Na de
opvarenden van de tjalk Vrouwe-Geertruida en hun
kennissen een goede reis te hebben toegewenst,
zij varen namelijk terug over Gent en daarom zien
we ze niet meer, zijn we om kwart voor negen zijn
we uit Cambrai weg gevaren. Na het uitvaren van
de jachthaven kregen we direct een sluis. Sluis 1
Cantimpré, op L’Escaut (de Schelde) en nog geen
vijfhonderd meter verder sluis 2, Selles. We varen
vandaag richting Douai. Op weg stroomafwaarts naar
Canal de la Sensée kregen we na de tweede sluis nog
drie sluizen. Een paar kilometer na de laatste sluis, bij
het plaatsje Etrun, heb je aan bakboordzijde een
kanaal, Bras de
Paillencourt, dat vanaf Etrun langs Pauillencourt
loopt en uiteindelijk weer op Canal de la Sensée
uitkomt. Aangezien we dit wilden varen, gingen
we hier bakboord uit. Fout, tot op een paar meter
ging het goed. Toen draaiden we de modder
omhoog. Het kanaaltje was erg ondiep. Volgens
de Navicarte zouden we hier kunnen varen. Er
stond zelfs een bord op de wal dat er een afmeerplaats was. Toen maar verder naar
het punt waar Canal de la Sensée op L’Escaut uitkomt. Hier bakboord het Canal de
la Sensée (Grand gabarit) op. Na dit zo’n drie
kilometer te zijn opgevaren kregen we de uitloop
van het ondiepe stukje kanaal, Bras de
Paillencourt. Hier stond wel een bord met de
vermelding dat de drempelhoogte maar een halve
meter was. Bij kilometerraaipaal veertien op het
kanaal, in de buurt van Canal du Nord, zouden we
afmeren. De Navicarte gaf aan dat daar een
afmeerplaats moest zijn. Dit was echter niet het
geval. Wel vlak voor de sluis die Canal du Nord met
Canal de la Sensée verbindt. Maar omdat het daar,
vanwege de beroepsvaart, wat onrustig liggen kon
zijn, zijn we verder richting Douai gevaren. Bij
kilometerraaipaal 20 de eerste ‘grote’ sluis, sluis
Gœulzin. Een sluis met twee kolken. Maar zoals je kunt verwachten in Frankrijk,
slechts één kolk werkte. Stroomopwaarts voor de
sluis kwam een binnenvaartschip aangekropen.
Wachten dus. Na een half uur was deze geschut en
kregen wij groen licht om de sluis in te varen. Goed
tien minuten later waren we vier en een halve meter
naar beneden geschut. Ongeveer kwart over twee
waren we bij de tweede sluis. Het was wel weer mooi
geweest voor vandaag. Om rustig te kunnen
overnachten zijn we bij Corbehem, voor de tweede