Een nieuwe kans voor particulieren en voor - Curatoren.nl

surséance van de schuldenaar zonder een onderneming, alsmede voor een natuurlijke
persoon met een kleine onderneming met maximaal twintig werknemers. Hierna volgt een
beknopt overzicht van de voorstellen uit het eerste deel van het rapport van de Commissie
Mijnssen.
Doel en criterium surséance
De commissie begint het rapport met overwegingen over het doel en subject van de
surséance. Met toepassing van het surséance-regime moet gestreefd worden naar het
herstel of behoud van de door de schuldenaar gedreven onderneming. De commissie heeft
daarbij als uitgangspunt genomen dat de wettelijke regeling betreffende de surséance
betrekking moet hebben op de schuldenaar als rechtssubject, natuurlijke persoon of
rechtspersoon, en niet op de door deze gedreven onderneming(en). Bevorderd moet
worden dat de surséance tijdig wordt aangevraagd. Het huidige subjectieve criterium in
art. 213 Fw voor het aanvragen van surséance moet worden vervangen door een objectief
criterium, inhoudende dat een surséance-aanvraag mogelijk moet zijn indien redelijkerwijs
is te voorzien dat de schuldenaar met de betaling van zijn schulden niet zal kunnen
voortgaan. Aan de hand van dit criterium moet de rechter de haalbaarheid van een
surséance-verzoek beoordelen en afwijzend beslissen indien blijkt dat het verzoek
voortijdig of oneigenlijk is gedaan. De surséance wordt derhalve niet zonder meer door de
rechter verleend. De schuldenaar moet ten behoeve hiervan bij de indiening van zijn
verzoekschrift in beginsel op straffe van niet-ontvankelijkheid gegevens verstrekken die de
rechter inzicht kunnen geven in de financiële positie van de onderneming. Aan de te
benoemen bewindvoerders dienen eisen gesteld te worden ter zake van financieeleconomische
deskundigheid. In dit verband zou de behandeling van surséance-zaken
geconcentreerd moeten worden bij een beperkt aantal rechtbanken, in die zin dat in elk
van de vijf ressorten van de Gerechtshoven slechts één rechtbank bevoegd zal zijn. In
iedere surséance moet, anders dan in de huidige regeling het geval is, een rechtercommissaris
worden benoemd, hetgeen ook mogelijk is uit een andere rechtbank dan die
de surséance verleent.
Kort overzicht voorgestelde procedure
De schuldenaar zelf dient bij uitsluiting bevoegd te zijn de surséance aan te vragen, maar
hij moet hiertoe niet verplicht kunnen worden. Anderen, zoals crediteuren en werknemers,
moeten niet de mogelijkheid krijgen om surséance aan te vragen, ook al kunnen zij belang
hebben bij de (tijdige) aanvraag ervan. De voorgestelde regeling van de surséance van
betaling bestaat uit drie fasen. Op de dag van de indiening van het verzoekschrift door de
schuldenaar, wordt de voorlopige surséance voorlopig verleend. Uiterlijk veertien dagen
hierna beslist de rechtbank, gelet op het advies van de rechter-commissaris en gehoord
de bewindvoerder en schuldenaar, na bestudering van de overgelegde stukken en het
eventuele horen van belanghebbenden, of tot definitieve verlening van de voorlopige
surséance kan worden overgegaan. Bij een afwijzende beslissing tot het definitief
verlenen van de voorlopige surséance mag niet ambtshalve het faillissement van de
schuldenaar worden uitgesproken. De voorlopige surséance kan maximaal drie maanden
duren, gerekend vanaf de dag van indiening van het verzoekschrift door de schuldenaar,
welke termijn eenmalig met maximaal drie maanden verlengd kan worden. Eerst wanneer
tijdens het moratorium een positieve cash-flow is ontstaan, kan de rechtbank op een
daartoe strekkend verzoek tot verlenging daarvan besluiten. Bij afwijzing van het
verlengingsverzoek volgt het ambtshalve uitspreken van het faillissement. Met ingang van
64
Een nieuwe kans voor particulieren en voor ondernemers