Een nieuwe kans voor particulieren en voor - Curatoren.nl

Moret, Ernst & Young heeft een aantal elementen uit de gevonden regelingen gelicht en
komt tot een aantal voorstellen.
Rapportageplicht. Een surséance procedure wordt veelal gestart als de problemen bij een
onderneming al zo ver gevorderd zijn dat faillissement de enige oplossing is. Als de
problemen eerder aangepakt worden heeft een onderneming door tijdige interventie een
grotere kans van herstel. In het Duitse systeem kan een debiteur/rechtspersoon
gedwongen worden een aanvraag in te dienen indien gevaar bestaat dat het niet mogelijk
zal zijn te betalen. De leden van het management kunnen aansprakelijk gesteld worden
indien hen verweten kan worden dat dit niet tijdig gedaan is. Maar omdat debiteuren
meestal de problemen van de onderneming onderschatten of wachten tot een andere
oplossing zich aandient, wordt niet veel effect van deze regeling verwacht. Daarom zou
naar het Franse systeem gekeken moeten worden waar de accountant verplicht is de
rechtbank te informeren (nadat hij het bedrijf hierover ingelicht heeft) dat gevaar bestaat
de onderneming in financiële moeilijkheden zal geraken. De rechtbank moet dan de
bevoegdheid verkrijgen om een ‘opschorting van betalings-regeling’ambtshalve in gang te
zetten. De rol van accountant zou ook ingevuld kunnen worden door een regeringsinstantie
die informatie kan opvragen bij de belastingdienst. Op deze wijze zou de overheid
in de praktijk haar speciale verantwoordelijkheid ten aanzien van de preventie van
faillissementen kunnen vervullen.
Buitengerechtelijke procedures. Volgens de huidige Nederlandse regeling is overeenstemming
van alle crediteuren nodig voor een buitengerechtelijke overeenkomst, tenzij de
weigering van een crediteur in strijd is met de redelijkheid en billijkheid. Om de vorming
van buitengerechtelijke akkoorden te stimuleren zou (naar Frans model) een tussenpersoon
benoemd kunnen worden. Deze tussenpersoon moet onafhankelijk zijn van de
onderneming en crediteuren en in bezit zijn van voldoende juridische en zakelijke kennis.
Een systeem analoog aan het Britse model zou ook overwogen kunnen worden, waarbij bij
buitengerechtelijk overeenkomsten niet een volledige, maar gekwalificeerde meerderheid
van crediteuren voldoende is.
Reddingsplan. Het overzicht en voorbereiding van een reddingsplan vereist juridische,
administratieve en fiscale expertise die noodzakelijk is als tegenwicht tegen de grote
expertise van grote crediteuren. Een mogelijkheid hiervoor is het Duitse systeem waarbij
de firma’s van belasting consulenten of accountants als ‘administrator’ benoemd kunnen
worden. Op de langere termijn zou het Britse model overwogen kunnen worden waar de
rol van ‘administrator’ vervuld wordt door een expert ‘sui generis’ die hiervoor een
opleiding gevolgd heeft en lid is van een erkende professionele organisatie.
De rechten van preferente crediteuren zullen enigszins worden beperkt moeten worden.
Om het vertrouwen van crediteuren te behouden is het echter belangrijk dat deze
beperking niet verder gaat dan noodzakelijk is; dit kan gerealiseerd worden door te
bepalen dat preferente en geprivilegeerde crediteuren altijd volledig betaald moeten
worden of in ieder geval zoveel zullen krijgen als zij ontvangen zouden hebben in geval van
liquidatie. Voorts zouden crediteuren op de hoogte van de opstelling van een reddingsplan
gehouden worden en gehoord door de rechter in alle gevallen waar een beslissing
genomen wordt. Met betrekking tot goedkeuring van een plan bestaan in het Amerikaanse,
Canadese en toekomstige Duitse recht interessante voorbeelden. In deze landen worden
crediteuren verdeelt in groepen geclasseerd naar aard van het recht. Daarnaast bestaat
78
Een nieuwe kans voor particulieren en voor ondernemers