Commissie Cohen: deelrapport overheid - EenVandaag

den en strafrechterlijk te kunnen vervolgen. Bij de KLPD wordt een site geopend, waarop mensen
hun beelden kunnen uploaden. Aanvankelijk zijn er wat technische problemen, maar deze worden
opgelost.
Analyse van het beeldmateriaal
In totaal wordt er 120 uur beeldmateriaal verzameld. Er worden extra schijven en servers geregeld
om alles veilig op te kunnen slaan. De vraag is dan, hoe deze enorme hoeveelheid beeldmateriaal op
een goede manier kan worden ontsloten. Het is immers ondoenlijk om per verdachte 120 uur beeld
te bekijken. Het TGO besluit daarom, na raadpleging van de Landelijke Deskundigheid Makelaar een
extern bedrijf in te huren 60 .
Samen met dit bedrijf gaat men aan de slag. Allereerst worden alle dubbele beelden en de beelden
die zo onduidelijk zijn, dat hierop niets kan worden gezien uit het bestand gehaald. Van het overgebleven
materiaal worden clipjes gemaakt en daaraan gekoppeld wordt ook een database ontwikkeld.
Op die clipjes staan alleen maar straare feiten. De clipjes zijn zodanig in tijd opgebouwd dat men
de daders kan volgen en kan zien waaraan zij zich die avond schuldig hebben gemaakt. In de database
worden alle kenmerken van de persoon, die zich op de beelden schuldig maakt aan een strafbaar
feit, beschreven, zoals kleding, haardracht, de locatie, het tijdstip en het straare feit. De
zaaksocier beschrij het als volgt:
We wilden een werkbare database. Stel je hebt een proces verbaal waarin staat dat de verdachte een zwarte jas met
bontkraag, een wit shirt en een zwarte baseball cap draagt dan wil je alle beelden waarop iemand staat die aan
deze uiterlijke kenmerken voldoet. (Zaaksocier)
De clipjes worden op een aparte server gezet. De beschrijvingen zijn in de database opgeslagen en
voorzien van een beschrijving in een verbaal. De foto’s die uit de clipjes worden gehaald, worden in
een smoelenboek geplaatst. Het kan dus zo zijn dat er van één dader meerdere clipjes en meerdere
foto’s zijn. Het doel is om die met behulp van de database bij elkaar te brengen. Dat is in veel
gevallen ook gelukt.
Omdat de daders uit heel Nederland aomstig kunnen zijn, is het de bedoeling om het smoelenboek
op Intranet te plaatsen. Collega’s in het land kunnen dan zo’n foto aanklikken, waarbij vervolgens het
hele verbaal verschijnt met nummer 61 . Bij herkenning kunnen de collega’s hun eigen verbaal maken,
dat vervolgens met blauwe pen ondertekenen en terugsturen naar het TGO. Dat is in de regio
Groningen ook gelukt. Buiten de regio verloopt het stroever en blijkt de koppeling met het verbaal
niet te realiseren.
Met dit cruciale onderdeel is het team twee en een halve week bezig. Het is in deze fase belangrijk, zo
zegt de zaaksocier, om voor rust te zorgen. Met name in deze fase hee men steeds gevoel niet
echt de tijd te kunnen nemen om alles goed te beschrijven. Er is een constante druk om onmiddellijk
met de enorme vracht aan informatie aan de gang te gaan.
60 De LDM is ontstaan vanuit de behoee om binnen opsporingsonderzoeken steeds meer gebruik te maken van externe deskundigen.
61 (Eigenlijk is het de bedoeling om de foto te koppelen aan de bewegende beelden, zodat wanneer men de foto aanklikt men ook de
beelden te zien krijgt. Dat blijkt echter niet te realiseren
172 | COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN