Oude gebouwen nieuwe functies - Evert Verhagen

266
gespreksproces gericht. Hij besteedt aandacht aan de gesprekstechnieken en de interacties
binnen één bijeenkomst. Voor beide rollen telt dat facilitator en convenor inspelen op
opkomende vragen en dat zij ter plekke werkvormen aanpassen om andere opbrengsten
te genereren dan het standaardgesprek.
Het leren in gezelschappen zoals die binnen de CoP Creatieve Economie bij elkaar komen,
kan niet worden gestuurd. Door in het ontwerp met verschillende settings en in twee leercycli
te werken, is het leren niet op z’n beloop gelaten. Integendeel, het is verduurzaamd. Het
kernteam had de ruimte om de strategische vragen uit de proeftuinen bij elkaar te brengen
en onder de loep te nemen. Iets wat de individuele projecten niet hadden kunnen doen,
omdat daar iets op het spel stond. In de expertmeetings droegen ervaringsdeskundigen uit
het kernteam, maar niet van hun eigen project, concrete oplossingen aan waar projecten
meteen profijt van hadden. Op die wijze werden ‘afstand’ tot het probleem en tijd om na te
denken gecreëerd, die in een normale onderhandelingssituatie haast onmogelijk zijn. Door
de praktijk centraal te stellen, waren de adviezen wel urgent en werd voorkomen dat de
leerruimte volkomen los stond van de echte praktijkproblemen.
Tot slot, ook al bestaat er geen eenduidig succesrecept voor Communities of Practice, met
de opwerkingsfabriek en de verschillende werkvormen kon het leren bevorderd worden.
Daarnaast zijn er nog wel een paar zaken nog niet of nauwelijks aan de orde komen, maar
die wel belangrijk zijn: Het tempo hoog houden, samen eten en doorwerken na het eten,
bepaalden mede de sfeer en daarmee de emoties van deelnemers. De kernteambijeenkomsten
en expertmeetings droegen een informeel karakter in die zin dat er veel ruimte was voor
ieders inbreng. Het boorde een informele energie aan bij mensen, waardoor ze een open
gesprek aangingen. Die spontaniteit en kritische houding vormden de ingrediënten voor
een krachtige leeromgeving en zijn een goed alternatief voor de stroperigheid van veel
processen van herontwikkeling waarin het deelnemers niet lukt grensoverschrijdend samen
te werken. Door een proces van samen leren krijgt niet alleen de actuele samenwerking
meer glans, maar wordt tevens een bijdrage geleverd aan een creatieve én duurzame
invulling van veelal oude industriële gebouwen en wijken.
267
NDMS-werf Oost: de verbeelding van kernwaarden
Tijdens de tweede expertmeeting van NDSM-werf Oost werden kernwaarden van het gebied vastgesteld.
Deelnemers aan de bijeenkomst, gebiedsontwikkelaar, stadsdeel, stadsdeelwethouder,
kunstenaars, kleine zelfstandigen, discussieerden in drie groepen aan de hand van drie thema’s:
1 De NDSM-werf in 2020
2 De openbare ruimte
3 De ontmoeting
Deze verbeeldingssessies werden door tekenaars van de Beeldleveranciers ter plekke omgezet
in beeldmateriaal. Die beelden werden tentoongesteld en leden uit het kernteam destilleerden
uit die tekeningen de kernwaarden van het gebied. (zie cartoon op p. 271)
Het resultaat van deze bijeenkomst was een aantal gedeelde kernwaarden voor de oude scheepswerf
en bijbehorende gebouwen en buitenruimte. (zie schema 2)
Amersfoort: de ‘crashtest’
De workshops werden gehouden met een ‘vizier’ als middel om het gesprek vorm te geven.
Het middelpunt is de huidige situatie en elke ring die daarop volgt, verbeeldt enkele jaren vooruit.
Elke groep nam een kwart van het vizier voor zijn rekening en besprak een thema (zie figuur 15),
waarbij hij dat thema in de toekomst ‘projecteerde’ en bekeek of dit wijzigingen op het thema
zou opleveren of dat het thema de crashtest zou overleven.
Onder het thema ‘stad’ was de vraag: welke voorstellen passen bij de verschillende locaties in de
binnenstad, het NS-terrein en het Oliemolenkwartier? Hoe verhouden deze locaties zich tot elkaar
en tot de voorgenomen plannen voor het Eemkwartier?
Het netwerk van de Proeftuinen Creatieve
Economie aan tafel in het oude fabriekspand
Rohm & Haas tijdens een van de
vele expertmeetings