Breedte geneesmiddelenpakket - Index of

Samenvatting
Het rapport 'Breedte geneesmiddelenpakket' van het College
voor zorgverzekeringen (CVZ) is tot stand gekomen naar
aanleiding van een vraag van de minister van
Volksgezondheid, Welzijn en Sport te onderzoeken hoe de
breedte van het huidige pakket kan worden beperkt.
Het CVZ heeft daartoe aan het institute for Medical Technology
Assessment (iMTA) verzocht de criteria 'noodzakelijkheid',
'eigen rekening en verantwoording' en 'lifestyle gebruik' verder
uit te werken en bruikbaar te maken. Dit dient zodanig te
gebeuren dat hiermee op een wetenschappelijk, medisch en
maatschappelijk verantwoorde wijze het bestaande
geneesmiddelenpakket kan worden getoetst, zodat herziening
van de breedte van het geneesmiddelenpakket mogelijk is.
Tevens dienen de uitkomsten bruikbaar te zijn voor de
toetsing van andere onderdelen van het pakket.
Het iMTA-rapport is integraal als bijlage opgenomen. De kern
hiervan vormt het iMTA-model. Hierin wordt de relatieve
betekenis van het criterium 'noodzakelijkheid'
geoperationaliseerd in het nieuwe criterium 'ziektelast'. Een
behandeling is meer noodzakelijk naarmate de ziektelast van
de indicatie groter is. Voor het operationaliseren van de
ziektelast wordt gebruik gemaakt van kwaliteit van leven
gewichten (utiliteiten). Hierbij wordt voor een gemiddelde
patiënt met een bepaalde indicatie de gemiddelde kwaliteit van
leven berekend over de resterende levensverwachting die de
patiënt zou hebben zonder de aandoening. De ziektelast wordt
vervolgens ingedeeld in een aantal categorieën, zodat per
categorie van ziektelast een doelmatigheidsdrempel kan
worden vastgesteld die wordt uitgedrukt in kosten per QALY.
Het CVZ is van mening dat het iMTA-model een theoretisch
interessant model is omdat daarmee de criteria van het
beslismodel van de Ziekenfondsraad uit 1995 onderling met
elkaar in verband kunnen worden gebracht. Hierdoor kan meer
coherentie in het beslismodel ontstaan. Het voorgestelde
iMTA-model staat niet haaks op de huidige
beoordelingssystematiek, waarbij de therapeutische waarde
van geneesmiddelen wordt vastgesteld, waarschijnlijk ook niet
op toekomstige ontwikkelingen daarin. Aparte aandacht
verdient de afstemming met de farmaco-economische
richtlijnen.
Een kortdurend vooronderzoek zou duidelijk moeten maken of
van voldoende aandoeningen uniform gemeten en
representatieve kwaliteit van leven gewichten beschikbaar zijn.
Daaruit zou ook moeten blijken of het mogelijk is om de
ziektelast met behulp van die kwaliteit van leven gewichten in
categorieën in te delen. Vervolgens behoort een werkbare
matrix te ontstaan waarbij de ziektelast wordt uitgezet tegen
© CVZ, Amstelveen 27 april 2001