Een kijk op 2009:jaarverslag - De Oever

5.1. Missierealiserend niveau - Contextbegeleiding
■
■
■
■
■
de contextbegeleid(st)er bewaakt de verbinding
tussen ouders en verwijzer.
de contextbegeleid(st)er bewaakt de verbinding
tussen jongere en verwijzer.
de contextbegeleid(st)er houdt de verwijzer op de
hoogte van belangrijke evoluties bij de jongere en zijn
context.
de contextbegeleid(st)er organiseert de evaluatie van
het hulpverleningstraject (6-maandelijks) waarbinnen
belang gehecht wordt aan elke partij die vanuit
zijn/haar positie zijn/haar kijk op de toekomst kan verhelderen.
de contextbegeleid(st)er bespreekt met de verwijzer
bezoekregelingen en verlofaanvragen.
Naar het team:
■
■
■
■
■
■
■
systemische en contextuele visie bewaken.
verbinding maken tussen verschillende contexten,
gedrag kaderen binnen totale context, ruimer kader
bieden naar problematiek.
pedagogische ondersteuning t.a.v. het team: vanuit
coachende houding meedenken op teamniveau.
vertegenwoordigen van de gezinscontext op het
team.
impulsfunctie betreffende bepaalde thema’s.
vanuit metapositie en meerzijdige partijdigheid een
aanbod zijn t.a.v. het team.
teamprocessen die invloed hebben op de inhoud van
de begeleidingen kenbaar maken bij / melden aan de
teamverantwoordelijke/ coördinator.
Naar externe diensten:
Wie:
Psychiatrisch ziekenhuis, CLB/school, therapeut,
O.C.M.W., andere betrokken hulpverleners, kinderbijslagfonds
Doel:
Het op mekaar afstemmen van de hulpverlening die
geboden wordt vanuit betrokken diensten / hulpverleningsinstanties.
Hoe:
De contextbegeleid(st)er hanteert een houding van
steeds verbindend werken tussen verschillende contexten
en tracht deze zoveel mogelijk op mekaar af te
stemmen.
De contextbegeleid(st)er biedt op vraag van een
bepaalde context van de jongere een ruimer
kader/inzicht naar een bepaalde problematiek of thema,
relevant aan deze casus.
Overleg met andere relevante betrokkenen.
Informatie wordt met veel zorg doorgegeven, rekening
houdend met de rechten van ouders, van de jongere,
beroepsgeheim.
Bij verschil in visie wordt de communicatie opengehouden
met respect voor de eigenheid van ieders werking.
Er wordt gezocht naar een compromis. Indien dit niet
lukt, wordt de knoop doorgehakt door diegene die de
verantwoordelijkheid draagt over het desbetreffende
thema : ouders, jeugdrechter, leefgroepbegeleiding,
schooldirectie, … .
VANUIT WELKE RELATIE:
De belangrijke plaats die het gezin inneemt binnen de
hulpverlening lijkt ons zeer vanzelfsprekend. Mede
onder invloed van het systeemdenken en de contextuele
hulpverlening hebben we meer en meer aandacht
gekregen voor de waarden en de normen binnen
het gezin en het belang van de verbondenheid tussen
ouders en hun kinderen. Hoe problematisch de gezinsrelaties
ook mogen zijn, toch draagt het gezin de sleutel
tot reële verandering.
Langs deze existentiële verbondenheid hechten we
vandaag steeds meer belang aan de ruimere context
waarin de jongere en zijn gezin participeren (familie,
school, werk, vrije tijd, hulpverleningsnetwerk…).
De hulpverlening zal zich daarom naar deze verschillende
contexten moeten richten. Belangrijke contexten
worden uitgenodigd om maximaal te participeren aan
de hulpverlening. Uitgangspunten daarbij zijn: het aangaan
van dialoog, open communicatie, onderhandelen,
empowerment, rechtspositie van de minderjarige.
Verbinding maken tussen de verschillende contexten is
van groot belang. Als alle contexten los van elkaar fungeren,
gaan krachten verloren. De synergie van de verschillende
contexten is bepalend voor de voortgang van
het hulpverleningstraject.
We kunnen hierbij stellen dat ook de leefgroep, waarin
de jongere tijdelijk verblijft, een onderdeel is van deze
ruimere context.
43
JAARVERSLAG 2009 - DE OEVER VZW