SINGAPORE

waar kon hij die man vinden, hij wist dat hij voortdurend op
reis was. Diezelfde middag kwam de chauffeur, die één zijner
vrienden was, opgewonden binnenvallen om te vertellen dat
hij die zendeling gezien had in de stad en een afspraak met
hem gemaakt voor die avond. Hij zou hem trachten mee te
nemen, als hij vrij was. En zo geschiedde. Die avond vertelde
hij zijn vrienden heel zijn genezingsproces opnieuw en
verzocht mij de dienst te leiden. Ontroerend was zijn
dankgebed en die van zijn vrouw. De Heer zegt "Zie, Ik maak
alle dingen nieuw!" Halleluja!
In 1975 was ik langere tijd in Singapore en predikte in allerlei
kerken en kringen. Er waren er bij waar ik eerder een
Bijbelcursus van een week had gehouden die naar het leek de
gelovigen had gesterkt in hun geloof en verder gebracht. Zij
waren dankbaar, zeiden zij en zouden een nieuwe koers
inslaan met de Heer tot beter functionerend christendom. Maar
toen ik jaren later daar weer werd uitgenodigd te komen
prediken, bleek van de vernieuwing niet veel te zijn
overgebleven. De oude methoden hadden weer de overhand
genomen, de oude sleur, de . vroegere passiviteit, de versleten
gewoonten van weleer waren er weer te vinden. Er was
overwoekering en verstikking van al het nieuwe, het juichende
van de dagen van de herleving. Er waren geen profetieën
meer, er was geen genezing, er werden geen wonderen en
tekenen meer gezien in hun midden; een tragische terugval.
Het benam mij de moed daar weer opnieuw te beginnen en het
vuur in de gelederen te werpen, op de grote vissen Gods te
wijzen. Ze zaten weer te scharrelen met hun te kleine
braadpan. Nadat ik zo in negen kerken campagnes had
gehouden en gesproken, besloot ik daarmee op te houden. De
mensen weten de weg, maar daar was geen dorst naar levend
Water, geen geloof in heerlijk overwinningsleven met de
51