SINGAPORE

Zo werden in de Siva-tempel op verschillende plaatsen
tegelijk de processiegangers gereedgemaakt. Ze werden
doorstoken, volgehangen met vruchten van Siva: citroenen, en
wachtten tot hun tijd gekomen was en zij de tempelpoort
konden uitlopen, luid omjubeld door geestdriftige supporters.
Zo lopen zij de straten door, onder tromgebons,
tamboerijngerinkel, het schrille geluid van koperen bekkens,
onder het voortdurende geroep: "Siva! Siva! Siva! Siva!"
Altijd weer die bezwering in die naam, de naam waaruit kracht
scheen te stromen, bemoediging, troost Soms wankelt een
kevadadrager, hij is zwak door het lange vasten, een maand
lang heeft hij geen vlees gegeten, dan schieten vrienden
haastig toe om zijn kuiten te masseren en tussen de door
speertjes verstijfde lippen wat water te blazen met de eigen
mond. De steeds begeleidende helper schiet schielijk toe met
de wierookschaal die hij dicht bij het gezicht houdt, zodat de
dampen worden geïnhaleerd, wat witte as wordt als magische
kracht over het voorhoofd geveegd met een duim, dan is de
zwakte weer overwonnen. Bij elke kevadadrager loopt ook een
man, een vrouw soms, ook wel om de beurt, die voortdurend
op monotone wijze heilige strofen voorleest uit een gewijd
boek. Er lopen in de processie asceten, ook anderen mee,
mannen die geen kevada dragen maar op een andere wijze
deel hebben aan deze kruisgang, deze boetedoening, deze
martel weg. Zij hebben zware, meterslange koperen staven
door hun wangen laten steken, de ene wang in, over de tong
heen, de andere wang uit. Zo lopen zij voort, als balletdansers
met een evenwichtsstok aan beide zijden van hun lichaam, met
deze zware staven aan beide zijden van hun wangen omlaag,
bij elke stap opzwiepend, op en neer. Het is vreselijk te zien
hoe midden in de wang zo'n twee centimeter dikke staaf is
doorgestoken. Door de mondholte heen, nadat de priester de
tong naar beneden had gedrukt, hangt deze zware metalen
83