Strategische drugsanalyse - Vier Amsterdamse scenes - Veiligheid

Gemeente Amsterdame. De scene op en rondom het Krugerplein is kleinschaliger en meer gesloten dandie in de Dapperbuurt. Dit komt onder meer doordat er geen ‘natuurlijke’ overloop is meteen andere buurt: de scene ligt als het ware ingeklemd tussen de Ringvaart en het spoor.De scene telt een relatief stabiele groep gebruikers. De op straat rondhangendeverslaafden en jongeren, hun luidruchtigheid en de vervuiling, tekenen het straatbeeld. Ditzorgt voor visuele overlast. Te meer omdat verslaafden en criminele of overlast gevendejongeren minder opgaan in het reguliere stadsleven dan in de drukke Dappermarkt (metde dagelijkse markt en meer winkels). Deze scene is wat dit betreft dus minder verhuld enopener dan die in de Dapperbuurt. Wel hebben ook hier relatief veel verslaafdenwoonruimte waar ze kunnen gebruiken. Jongeren springen derhalve het meest in het oog:de meeste zijn (uiteraard) niet crimineel. Jonge Marokkaanse dealers handelen sindsenige tijd ook op en rond het Steve Bikoplein, al is dat niet zo’n geijkte deallocatie als hetKrugerplein.f. Zowel de drugsscene in de Dapperbuurt als in de Transvaalbuurt kennen vanoudsher veel eigen verslaafden. Dit is nog altijd zo, maar de gevoeligheid voorverplaatsingen vanuit andere scenes – Binnenstad, Zuidoost en diverse metrostations – istoegenomen. Dit veroorzaakt schommelingen in de mate van overlast en criminaliteit endraagt bij aan de kwetsbaarheid van deze buurten voor blijvende of zelfs toenemendedrugsconcentraties.5.2 Historiea. Wat (drugs)historie betreft is er veel gelijkenis met de Indische buurt. Het zijngeen Amsterdamse drugsscenes van het eerste uur. De scene is met name opgekomendoordat de goedkope woningen onder meer (potentiële) verslaafden aantrok. De komstvan verslaafden houdt niet of nauwelijks verband met het hulpverleningsaanbod, want datis gering (zie schema en bijlage 1). Inmiddels hebben de scenes dermate wortelgeschoten dat ze een zekere aantrekking hebben op dealers (met name uit Zuidoost) enverslaafden, onder meer op relatief zelfredzame verslaafden. Dat wil zeggen verslaafdendie een woning krijgen aangeboden of die mensen (vaak verslaafden) kennen die hetgoed vinden als ze (tijdelijk) bij hen intrekken. Op straat rondzwervende verslaafden -waaronder de zogenoemde zorgmijders – verruilen volgens respondenten bij veegactiesniet zomaar Zuidoost, de binnenstad of locaties langs de metrolijn voor de Dapperbuurt ofvoor de Transvaalbuurt: wel komen er bij repressie elders meer verslaafden tijdelijk oflanger naar Oost/Watergraafsmeer.b. De drugsoverlast op de Dappermarkt en bij het metrostation Wibautstraat dateertvan voor de vorming van het wijkteam ‘s Gravesandeplein (1992), dus vanaf de tweedehelft van de jaren tachtig. Het is een periode waarin veel werk wordt gemaakt van destadsvernieuwing en sociaal-economische opwaardering van allerhande buurten in enrondom het centrum. In het begin van de jaren negentig wordt de drugsoverlast endrugscriminaliteit erger. Het speelt een rol bij de vestiging van het wijkteam. Het gebiedrond het metrostation Wibautstraat is van 1994 tot en met 2001 een zogenoemdnoodgebied. Op dit moment is nog het ondergrondse gebied van het metrostationnoodgebied. Waar de drugsoverlast bij het metrostation minder is dan halverwege dejaren negentig, is deze juist groter op de Dappermarkt. Dit komt niet alleen of zozeer door40