De Grote Strijd tussen Christus en Satan door E. G. White

en afgezonderde kolonieën groeiden aan tot een Unie van machtige Staten; en de wereld
aanschouwde met verwondering de vrede en voorspoed van “een kerk zonder paus, en een staat
zonder koning.”
Doch voortdurend groeide het aantal aan van hen, die zich tot de kusten van Amerika
aangetrokken gevoelden, aangespoord door beweegredenen, die zeer verschillend waren van die
van de eerste Pelgrims. Ofschoon primitief geloof en reinheid een grote en vormende kracht
uitoefenden, toch werd de invloed hiervan kleiner en kleiner, naarmate het aantal aanwies van hen,
die slechts naar werelds voordeel zochten. Het reglement, dat door de eerste kolonisten
aangenomen was, om alleen leden van de kerk stemrecht te geven, of toe te staan, een ambt te
bekleden in de burgerlike regering, leidde tot uiterst verderfelike gevolgen. Deze maatregel was
genomen als een middel om voor de reinheid van de staat te waken; maar het gevolg ervan was
het bederf van de kerk.
Daar godsdienstige belijdenis de voorwaarde was van stemrecht en ambtsbekleding, sloten
velen, wier enige beweegreden een wereldse gedragslijn tot drijfveer had, zich aan de kerk aan,
zonder dat hun hart veranderd was. Aldus was het, dat de kerken voor een groot deel uit onbekeerde
personen bestonden; en zelfs onder de geesteliken waren er, die niet alleen dwaalleringen
geloofden, maar de vernieuwende kracht van de Heilige Geest niet kenden. Op die wijze traden
opnieuw de slechte gevolgen aan het licht, die zo menigmaal in de kerkgeschiedenis zijn
opgemerkt sedert de dagen van Kon- stantijn tot op de tegenwoordige tijd, van pogingen om de
kerk op te bouwen met behulp van de staat, of de hulp van de wereldlike macht in te roepen tot
steun van het evangelie van Hem, Die verklaarde: “Mijn koninkrijk is niet van deze wereld.”
Vereniging van kerk met staat, in wat geringe mate ook, brengt in werkelikheid de kerk slechts
nader tot de wereld, al schijnt het ook, of de wereld er nader tot de kerk door wordt gebracht.
Het grote beginsel, dat door Robinson en Roger Williams op zo waardige wijze werd bepleit,
dat de waarheid zich ont-wikkelen moet, en dat de Christen klaar behoort te staan om al het licht
aan te nemen, dat uit Gods heilig woord hem toe- sehijnt, werd door hun nakomelingen uit het
oog verloren. De Protestantse kerken van Amerika — en die van Europa evenmin,— welke zo
hogelik bevoorrecht waren door het ontvangen van de zegeningen van de Reformatie, maakten
geen vorderingen op het pad van hervorming. Ofschoon er van tijd tot tijd wel enkele getrouwe
mannen opstonden, die nieuwe waarheden verkondigden, en langgekoesterde dwalingen
blootlegden, stelde zich de meerderheid, gelijk de Joden in Christus’ tijd, of de pausgezinden in
Luthers dagen, tevreden met te geloven wat hun vaders geloofd, en te leven, zoals die geleefd
hadden. Daarom ontaardde de godsdienst weer in vormelikheid; en dwalingen en bijgelovigheden,
224