De Grote Strijd tussen Christus en Satan door E. G. White

macht en heerlikheid aan het licht brengen. En terwijl hij zijn volk tot Jezus van Nazareth trachtte
te leiden als tot de beloofde Messias, en hen te wijzen op Zijn eerste komst in vernedering en als
offerande voor de zonden van de mensen, leerde hij hen evenzo aangaande Zijn wederkomst als
Koning en Verlosser.
“Jezus van Nazareth, de ware Messias,” zei hij, “wiens handen en voeten doorboord werden,
die als een lam ter slachting werd geleid, die een man van smarten was en verzocht in krankheid,
die, nadat de septer van Juda was geweken, en de wetgever van tussen zijn voeten, voor de eerste
maal kwam, zal ten tweeden male komen op de wolken des hemels, en met de stem van de
Archangel,“ en “staan op de Olijfberg; en de heerschappij over de schepping, die eenmaal aan
Adam gegeven werd, en door hem werd verbeurd (Gen. 1: 26; 3:17), zal aan Jezus gegeven worden.
Hij zal koning zijn over de gehele aarde. Het kermen en klagen van de schepping zal ophouden,
maar lof- en dankliederen zullen gehoord worden. . . . Wanneer
Jezus komt in de heerlikheid van Zijn Vader met de heilige engelen, . . . zullen de ontslapen
gelovigen het eerst opstaan. 1 Thess. 4:16; 1 Kor. 15:23. Dit is wat wij Christenen de eerste
opstanding noemen.Dan zal het diererijk van aard veranderen (Jes. 11: 6-9) en zich aan Jezus
onderwerpen. Ps. 8. Algemene vrede zal dan heersen.” “De Heer zal weder op de aarde nederzien,
en zeggen, ‘Ziet, het is zeer goed.’ “ Wolft’ geloofde, dat de wederkomst des Heren op handen
was, en zijn verklaring van de profetiese tijdperken plaatste het einde van de wereld binnen een
zeer klein aantal jaren van de tijd, die door Miller was aangegeven. Tot hen, die om de tekst: “Van
die dag en die ure weet niemand,” beweerden, dat de mensen niets zullen weten betreffende de
nabijheid van de wederkomst, sprak Wolff: “Heeft onze Heer gezegd, dat de dag en het uur nooit
bekend zouden zijn? Heeft Hij ons geen tekenen van de tijden gegeven, opdat we ten minste de
nadering van Zijn komst zouden weten, zoals men de nadering van de zomer bemerkt, doordat de
bladeren van de vijgeboom uitspruiten ? Matth. 24: 32.
Zullen we die tijd nimmer weten, terwijl Hijzelf ons vermaant om Daniël, de profeet, niet
alleen te lezen, maar hem ook te verstaan? En dat wel datzelfde boek, waarin gezegd wordt, dat de
woorden toegesloten waren tot de tijd van het einde (hetwelk het geval was in zijn tijd), en dat
‘velen het zullen naspeuren’ (een Hebreeuwse uitdrukking voor ‘letten op en denken over de tijd’),
en de ‘wetenschap’ (aangaande die tijd) zal ‘vermenigvuldigd worden.’ Dan. 12:4. Behalve dat,
onze Heer bedoelt daarmede niet, dat de nadering van de tijd niet bekend zal zijn, maar dat niemand
de juiste dag en het juiste uur weet. Hij zegt, dat er door de tekenen van de tijden genoeg zal bekend
worden, om er ons toe te bewegen, ons voor te bereiden op Zijn komst, gelijk Noach de ark
toebereidde.”
271