De Grote Strijd tussen Christus en Satan door E. G. White

te onderzoeken, raken ze hopeloos verward in de ketenen der dwaling. Ze zien, dat de waarheid
voor deze tijd in de Bijbel duidelik aan het licht wordt gebracht, en gevoelen, dat de kracht van de
Heilige Geest zich aan de verkondiging ervan paart; toch laten ze zich door de tegenstand van de
geestelikheid van het licht afkeren. Ofschoon rede en geweten overtuigd zijn, durven deze misleide
zielen niet verschillend van de predikant denken; en hun eigen oordeel en eeuwige belangen
worden opgeofferd aan het ongeloof, de trots, en het vooroordeel van een ander.
Talrijk zijn de wegen, waarlangs Satan werkt, om zijn gevangenen door menselike invloed
te binden. Hij verzekert zich van een grote menigte, door hen met de zijden liefdekoorden aan
dezulken te verbinden, die vijanden zijn van het kruis van Christus. Wat deze banden ook zijn
mogen, oudermin, kinderliefde, huweliks- of maatschappelike betrekkingen, de uitkomst is
dezelfde; de tegenstanders van de waarheid oefenen hun gezag uit over het geweten, en de zielen,
die onder hun macht staan, bezitten geen moed of onafhankelikheid genoeg, om hun eigen
overtuiging van plicht te gehoorzamen.
De waarheid en de heerlikheid Gods kunnen niet gescheiden worden; het is ons onmogelik,
met de Bijbel binnen ons bereik, God te eren door verkeerde meningen. Velen beweren, dat het er
niet op aan komt, wat de mens gelooft, zo lang zijn levenswijze maar goed is. Doch het leven
vormt zich door het geloof. Indien er licht en waarheid binnen ons bereik liggen, en we nalaten,
gebruik te maken van het voorrecht van ze te horen en te zien, doen we niet anders dan ze
verwerpen; we verkiezen de duisternis boven het licht.
“Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van die zijn wegen des doods.”
Onwetendheid is geen verontschuldiging voor dwaling of zonde, wanneer men alle gelegenheid
heeft om Gods wil te kennen. Iemand is op reis, en komt aan een plaats, waar onderscheidene
wegen uit elkander gaan, en er is een wegwijzer, die aantoont, waarheen elk van die wegen leidt.
Indien hij geen acht slaat op de wegwijzer, en eenvoudig het pad inslaat, dat hem het rechte
toeschijnt, zal hij met al zijn oprechtheid waarschijnlik bevinden, dat hij dwaalt.
God heeft ons Zijn woord gegeven, opdat we met de leer ervan bekend worden, en voor
onszelven onderzoeken zouden, wat Hij van ons verlangt. Toen de wetgeleerde tot Jezus kwam
met de vraag: “Wat zal ik doen, opdat ik het eeuwige leven beërve?” verwees de Heiland hem naar
de Schrift, zeggende: “Wat staat er geschreven in de wet? hoe leest ge?” Onwetendheid zal jong
noch oud veront schuldigen, noch hen ontheffen van de straf, die de overtreding van Gods wet na
zich sleept; wijl er een getrouwe voorstelling van die wet, en van zijn grondregels en vereisten in
hun handen gevonden wordt. Het is niet genoeg om goede voornemens te hebben; het is niet
456