De Grote Strijd tussen Christus en Satan door E. G. White

van de grote strijd v——r zich zal het ganse heelal, de getrouwen zowel als de opstandelingen,
eenstemmig verklaren: “Rechtvaardig en waarachtig zijn Uw wegen, Gij, Koning der heiligen.”
Aan het heelal is de grote offerande, door de Vader en de Zoon ten behoeve van de mens
gebracht, duidelik voorgesteld. De ure is gekomen, waarin Christus Zijn rechtmatige plaats
inneemt, en verhoogd wordt boven alle overheden en machten, en alle naam, die genaamd wordt.
Het was voor de vreugde, die Hem voorgesteld was,— dat Hij vele kinderen tot de heerlikheid zou
leiden,— dat. Hij het kruis verdroeg en de schande verachtte. En hoe onbegrijpelik groot het lijden
en de schande ook was, toch is de vreugde en de heerlikheid groter. Hij aanschouwt de verlosten,
vernieuwd naar Zijn eigen beeld, elk hart de volmaakte stempel van de Goddelike natuur dragende,
elk aangezicht de beeltenis van de Koning weerspiegelende. Hij aanschouwt in hen de uitkomst
van de arbeid van Zijn ziel, en is tevreden. Dan verklaart Hij met een stem, die de verzamelde
menigten van de rechtvaardigen en de bozen bereikt: “Ziet daar, wat Ik met Mijn bloed gekocht
heb! Voor dezen leed Ik; voor dezen stierf Ik, opdat ze de eindeloze eeuwen door in Mijn
tegenwoordigheid zouden mogen wonen.” En het loflied stijgt op uit de met witte klederen
getooide schare rondom de troon: “Waardig is het Lam, dat geslacht is, om te ontvangen kracht,
en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlikheid en dankzeg-ging.”
Niettegenstaande Satan gedwongen is geworden om Gods gerechtigheid te erkennen, en
voor de opperheerschappij van Christus te bukken, blijft zijn karakter onveranderd. De geest van
opstand barst opnieuw los als een machtige stroom. Vol razernij besluit hij de grote strijd niet op
te geven. De tijd is gekomen voor een laatste, wanhopige kamp tegen de Koning des hemels. Hij
vliegt midden onder zijn onderdanen, en tracht hen met zijn eigen woede te bezielen, en hen tot
een ogenblikkelike slag aan te vuren. Maar onder al de ontelbare miljoenen, die hij tot opstand
verleid heeft, is er nu niet één, die zijn oppermacht erkent. Zijn macht is ten einde. De goddelozen
zijn met dezelfde haat tegen God vervuld, die Satan bezielt; maar ze verstaan, dat hun geval
hopeloos is, en dat ze niets tegen Jehova vermogen. Hun woede is ontvlamd tegen Satan en
degenen, die zijn handlangers geweest zijn in de misleiding, en met de razernij van duivelen vallen
ze op hem aan.
De Heer zegt: “Omdat ge uw hart gesteld hebt als Gods hart, daarom zie, Ik zal vreemden
over u brengen, de tiran- nigste van de heidenen; die zullen hun zwaarden uittrekken over de
schoonheid van uw wijsheid, en zullen uw glans ontheiligen. Ter groeve zullen zij u doen
nederdalen.” “Ik zal u, gij overdekkende cherub! Verdoen uit het midden van de vurige stenen. ...
Ik heb u op de aarde henengeworpen. Ik heb u voor het aangezicht van de koningen gesteld, om
513