10.04.2013 Views

ÖZTÜRKÇE ADLAR - Tufar

ÖZTÜRKÇE ADLAR - Tufar

ÖZTÜRKÇE ADLAR - Tufar

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

KOLBAY: Askeri danışman<br />

KOLCUK: Kolcu, muhafız, koruyucu<br />

KOLÇAK: Kolcu, koruyucu, kollayıcı<br />

KOLÇU: Muhafız, bekçi<br />

KOLDAGÜÇ: Hami, koruyucu, şefkatli, merhametli, yardımsever<br />

KOLDAŞ: 1- Silah arkadaşı 2- Arkadaş, birbirini kollayan<br />

KOLGAK: Đstek, heves, talep<br />

KOLGAY: Veliaht, şehzade (Kırım ve Kazan hanlıkları döneminde kullanılan bir aksesuar<br />

KOLKA: 1- Kolgu, kol takısı 2- Refika, hanım, eş<br />

KOLTAG: Arka, himaye, destek<br />

KOLUÇ: Kolcu, kolbaşı, komutan<br />

KOLUNÇUĞ: Yakarış, niyaz<br />

KOMAN: (Kaman,kuman) 1- Yurduna yabancı sokmayan 2- Aman vermeyen 3- Kumral<br />

KOMAS: Komayan, bırakmayan, aman vermeyen<br />

KOMUK: 1- Kabuk, ağaç kabuğu 2- Hazine, define<br />

KOMUR: Cesur, gözüpek<br />

KON: 1- Yurt, vatan 2- Konak, yerleşim, mekan<br />

KONAÇ: Aşiyan<br />

KONAG: 1- Konuk, misafir 2- Konuk ağırlanan ev<br />

KONALGA: 1- Konuk yeri, baş köşe 2- Menzil, konulacak, varılacak yer<br />

KONAT: 1- Cana yakın, munis, sokulgan 2- konuk ağırlayıcı, konuksever<br />

3- Birlikte göç eden oba birliği<br />

KONCA: 1- Armağan, bahşiş 2, Gül<br />

KONÇUK: 1-Aşina, tanıdık 2- Konuk<br />

KONÇUY: Kağan kızı, prenses, soylu kız<br />

KONDU: Yerleşik, yerli<br />

KONDUR: Konuksever, cömert<br />

KONGAR: 1- Koyu kırmızı renkteki at 2- Kızıla yakın renk tonu<br />

KONIK: Can, ruh, yaşam<br />

KONŞUK: 1- Konşu, komşu 2- Yerleşim yeri 3- konuşma, laf<br />

KONUK: 1- Misafir 2- Can, ruh 3- Varılacak yer, menzil<br />

KONUL: 1-Kerevetlerin altındaki, yük konan boşluk, yüklük<br />

KONULGA: 1- Konuk yeri, baş köşe 2- Konuğa verilen yemek, değerli yemek<br />

KONUR: 1- Yakışıklı, civan 2- Gururlu, onurlu, mağrur 3- Kara ve kızıl karışımı renk,<br />

at rengi, doru at<br />

KONUŞ: 1- Yerleşim, karargah 2- Menzil, varılacak yer<br />

KOPAN: 1- Galip, utkan 2- Ulu, yüksek<br />

KOPTURU: Saygı duruşu, tören duruşu<br />

KOPU: Kop, çok, çokluk<br />

KOPUN: Çoklu, bereket, bütünlük<br />

KOPUZ: Saz, bağlama (Kop_Uz)<br />

KOR: 1- Öz, maya, asıl 2- Ateş parçası, ateş<br />

KORBA: Filiz<br />

KORCU: Korucu<br />

KORGAN: Korunan yer, kale, kurgan<br />

KORGAVUŞ: Savunucu, müdafi<br />

KORIÇI: Korucu, koruyucu, bekçi, yasak bölgeleri bekleyen ve koruyan kişi<br />

KORIG: 1- Koru, ağaçlık, yeşil bölge 2- korunan, yasak bölge<br />

KORKMAZ: Korkusuz, cesur<br />

KORKUNÇ: Korkutucu, ürkütücü<br />

KORKUT: 1- Heybetli, korkutucu, korku salan<br />

KORUĞ: 1- koru, koruluk, ağaçlıklı bölge 2- Koruma bölgesi 3- Yasak bölge, askeri bölge<br />

KORUKÇU: Koruyucu, korucu, muhafız<br />

KOŞ: 1- Koç 2- Dizi, sıra, dize<br />

KOŞAK: 1- Koşulan, koşturan 2- Neşide, destansı şiir<br />

KOŞAR: 1- Emredici, buyurucu 2- Koşucu, çalışkan, hareketli 3- Dizen, düzenleyen<br />

KOŞMA: Ölçülü, uyaklı söz<br />

KOŞUK: 1- Yan yana, birlikte, yaren, dost 2- Koşma, şiir<br />

KOŞUL: Hüküm, şart<br />

KOŞULGAN: Koşul koyan, buyurucu<br />

KOŞUM: 1- Koçum 2- Bağlı, yan yana 3- Atın, eyer, kulan, üzengi vb. malzemelerinin tümü<br />

KOŞUN: 1- Asker, savaş birliği 2- Halk, ahali 3- Dizi, dize<br />

KOTKU: Alçak gönüllü, mütevazı<br />

KOY: 1- Koyun 2- Merhamet, acıma duygusu<br />

KOYLU: 1- Merhametli 2- Đstikamet, yön, yönünü bilen 3- Koyunlu<br />

KOYU: Merhamet<br />

KOYULDAR: 1- Merhametli 2- Hürmetli

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!