Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
KOLBAY: Askeri danışman<br />
KOLCUK: Kolcu, muhafız, koruyucu<br />
KOLÇAK: Kolcu, koruyucu, kollayıcı<br />
KOLÇU: Muhafız, bekçi<br />
KOLDAGÜÇ: Hami, koruyucu, şefkatli, merhametli, yardımsever<br />
KOLDAŞ: 1- Silah arkadaşı 2- Arkadaş, birbirini kollayan<br />
KOLGAK: Đstek, heves, talep<br />
KOLGAY: Veliaht, şehzade (Kırım ve Kazan hanlıkları döneminde kullanılan bir aksesuar<br />
KOLKA: 1- Kolgu, kol takısı 2- Refika, hanım, eş<br />
KOLTAG: Arka, himaye, destek<br />
KOLUÇ: Kolcu, kolbaşı, komutan<br />
KOLUNÇUĞ: Yakarış, niyaz<br />
KOMAN: (Kaman,kuman) 1- Yurduna yabancı sokmayan 2- Aman vermeyen 3- Kumral<br />
KOMAS: Komayan, bırakmayan, aman vermeyen<br />
KOMUK: 1- Kabuk, ağaç kabuğu 2- Hazine, define<br />
KOMUR: Cesur, gözüpek<br />
KON: 1- Yurt, vatan 2- Konak, yerleşim, mekan<br />
KONAÇ: Aşiyan<br />
KONAG: 1- Konuk, misafir 2- Konuk ağırlanan ev<br />
KONALGA: 1- Konuk yeri, baş köşe 2- Menzil, konulacak, varılacak yer<br />
KONAT: 1- Cana yakın, munis, sokulgan 2- konuk ağırlayıcı, konuksever<br />
3- Birlikte göç eden oba birliği<br />
KONCA: 1- Armağan, bahşiş 2, Gül<br />
KONÇUK: 1-Aşina, tanıdık 2- Konuk<br />
KONÇUY: Kağan kızı, prenses, soylu kız<br />
KONDU: Yerleşik, yerli<br />
KONDUR: Konuksever, cömert<br />
KONGAR: 1- Koyu kırmızı renkteki at 2- Kızıla yakın renk tonu<br />
KONIK: Can, ruh, yaşam<br />
KONŞUK: 1- Konşu, komşu 2- Yerleşim yeri 3- konuşma, laf<br />
KONUK: 1- Misafir 2- Can, ruh 3- Varılacak yer, menzil<br />
KONUL: 1-Kerevetlerin altındaki, yük konan boşluk, yüklük<br />
KONULGA: 1- Konuk yeri, baş köşe 2- Konuğa verilen yemek, değerli yemek<br />
KONUR: 1- Yakışıklı, civan 2- Gururlu, onurlu, mağrur 3- Kara ve kızıl karışımı renk,<br />
at rengi, doru at<br />
KONUŞ: 1- Yerleşim, karargah 2- Menzil, varılacak yer<br />
KOPAN: 1- Galip, utkan 2- Ulu, yüksek<br />
KOPTURU: Saygı duruşu, tören duruşu<br />
KOPU: Kop, çok, çokluk<br />
KOPUN: Çoklu, bereket, bütünlük<br />
KOPUZ: Saz, bağlama (Kop_Uz)<br />
KOR: 1- Öz, maya, asıl 2- Ateş parçası, ateş<br />
KORBA: Filiz<br />
KORCU: Korucu<br />
KORGAN: Korunan yer, kale, kurgan<br />
KORGAVUŞ: Savunucu, müdafi<br />
KORIÇI: Korucu, koruyucu, bekçi, yasak bölgeleri bekleyen ve koruyan kişi<br />
KORIG: 1- Koru, ağaçlık, yeşil bölge 2- korunan, yasak bölge<br />
KORKMAZ: Korkusuz, cesur<br />
KORKUNÇ: Korkutucu, ürkütücü<br />
KORKUT: 1- Heybetli, korkutucu, korku salan<br />
KORUĞ: 1- koru, koruluk, ağaçlıklı bölge 2- Koruma bölgesi 3- Yasak bölge, askeri bölge<br />
KORUKÇU: Koruyucu, korucu, muhafız<br />
KOŞ: 1- Koç 2- Dizi, sıra, dize<br />
KOŞAK: 1- Koşulan, koşturan 2- Neşide, destansı şiir<br />
KOŞAR: 1- Emredici, buyurucu 2- Koşucu, çalışkan, hareketli 3- Dizen, düzenleyen<br />
KOŞMA: Ölçülü, uyaklı söz<br />
KOŞUK: 1- Yan yana, birlikte, yaren, dost 2- Koşma, şiir<br />
KOŞUL: Hüküm, şart<br />
KOŞULGAN: Koşul koyan, buyurucu<br />
KOŞUM: 1- Koçum 2- Bağlı, yan yana 3- Atın, eyer, kulan, üzengi vb. malzemelerinin tümü<br />
KOŞUN: 1- Asker, savaş birliği 2- Halk, ahali 3- Dizi, dize<br />
KOTKU: Alçak gönüllü, mütevazı<br />
KOY: 1- Koyun 2- Merhamet, acıma duygusu<br />
KOYLU: 1- Merhametli 2- Đstikamet, yön, yönünü bilen 3- Koyunlu<br />
KOYU: Merhamet<br />
KOYULDAR: 1- Merhametli 2- Hürmetli