1 1. GİRİŞ 1.1 Problem Gerçekçi sanatçılar, yeni oluşan ile yok olup ...

irleşmeyenler ve büyük kente göçü simgeleyen resimler ele aldığı konular arasındadır
(Tansuğ, 1976: 66).
Nuri İyem gibi, çalışan insanı ve bu insanla çevresi arasındaki somut ilişkileri ele
alıp anlatmaya çalışan bir diğer ressam da Nedim Günsür’dür. Yaşadığı çevre ve olaylar
onun hayatında biçimlendirici bir etki bırakmıştır. On’lar Grubu içinde yer alan Günsür
1948 - 1954 yılları arasında Paris’te bulunmuştur. Akademi’de izlenimci denilebilecek
etkilerle süren resim anlayışı, Paris’te yarı soyut, giderek tam soyut yani Paris kökenli
etkilenmelere dönüşmüştür. Türkiye’ye dönüşünün ardından gittiği Zonguldak’ta
etkilendiği madencilerle ve madenci yaşamının içeriği ile bütünleşebilecek ve geniş
kitlelere seslenebilecek bir ifade arayışına girmiştir. Açık bir resim dilini şart koşan
Günsür, bu çıkış noktasıyla, zaman zaman içinde naif öğelerin de bulunduğu,
dışavurumcu - anlatımcı bir ifade oluşturmuştur.
Nedim Günsür’le sanata ait aynı düşünceleri paylaşan, fakat resimleme
bakımından ayrılan Neşet Günal, toplumsal gerçekçi alanda verdiği eserlerle bu
geleneğe katkıda bulunmuştur. 1960’lı yıllardan itibaren, resimde insanı temel öğe
olarak almış, çocukluğu ve gençliği sırasında yakından tanıdığı “Toprak Adamları”
resimlerine ana konu yapmıştır. Konuyu inandırıcı kılmak için, onun gerçeklerine
uygun bir biçim anlayışı gerçekleştirmiştir (talaş esasına dayalı dokulu tuvaller). Günal
tablolarında ve desenlerinde bir hikayeyi doğrudan anlatmasının yanı sıra, Anadolu
yaşantısını bir öz olarak yansıtmayı amaçlamıştır. Figürlerin el, ayak, ve yüzlerindeki
biçim bozma ve abartmalar ile, doğa ve çevresindeki irkiltici yalnızlık içeren görüntüler
anlatımı güçlendirmek için başvurduğu yöntemlerdir.
Toplumsal Gerçekçi ressamlar arasındaki bir diğer ressam olan Cihat Burak,
Günal ve Günsür’ün aksine halk arasındaki insanları değil, daha çok yönetici ve zengin
sınıfın eğlence akşamlarını konu alan, mizah dolu resimler yapmıştır. Görünmeyeni
görünür kılmak anlayışı doğrultusunda gerçeküstü fantazilere yönelmiş, alaycı ve
toplumsal yorumlarda bulunmuştur. Toplum yaşantısının çelişki ve açmazlarına alaycı
bir bakış açısı ile yaklaşmıştır.
12