1 1. GİRİŞ 1.1 Problem Gerçekçi sanatçılar, yeni oluşan ile yok olup ...

Nedim Günsür’ün doğup büyüdüğü, kendisini, ülkesini, dünyayı tanımaya
başladığı, dünya görüşünün belirginleştiği, resminin biçimini bu bilinçle
oluşturmaya yöneldiği yıllardır” (Bkz. Ayan, 2006: 8).
1.2 Lise Yılları
Ablası Mevhibe ve eniştesiyle birlikte Afyon’a giden Nedim Günsür, yavaş
yavaş, isyankâr kişiliğinden, eski - efendi olarak tanındığı - haline dönmüştür. Bu
süreçte Afyon Lisesi’ne devam eden Günsür’ün, Afyon Lisesi’ndeki öğrenciliği
döneminde yaptığı resimlere ilgi gösteren öğretmeni, o yıllarda Nedim Günsür’ün resme
olan ilgi ve yeteneğini görüp, - belki farkında olmadan - yaşamının yönünü
belirlemesinde yardımcı olacaktır. Bu olayları Günsür,
“Öğrenimime Afyon Lisesi’nde devam ettim. Resmi ve onu sevdirmeyi
önemseyen öğretmenimi hiç unutamıyorum. Kimdi; ismi neydi, resim yapar
mıydı, yaşıyor mu hiçbir bilgim yok. Hatırladıklarım şunlar: bana olan ilgisi,
beni resim yapmaya iteleyişi, çocukluğumdaki babamdan oluşan birikimi
alevlendirmesi” (Günsür, 1980)
sözleriyle belirtirken, öğretmeninin onda sezdiği yeteneği devam ettirmesi için
uğraşısını unutamamıştır. Bu durumda sözlerine şöyle devam etmektedir:
“Okulda en mutlu anlarım resim derslerinde geçiyordu. Tabiat sevgime,
her yönden önemsediğim babamın geceleri ve Pazar günleri yaptığı resim
çalışmalarındaki etkilenmeler de eklenince durmadan resimler yapmaya
başladım. Ortaokulun son sınıfında, resim öğretmenimizin düzenlediği bir
yarışmada aldığım bir armağan üzerine - bu, Güzel Sanatlar Akademisi’ni
ayrıntıları ile anlatan ve içinde okulla ilgili fotoğraf bulunan bir broşürdü -
ressam olmaya karar verdim”(Günsür, 1980).
Böylece Günsür’ün hayallerini, kırmızı şapkalı hareket memurları yerine,
şövalenin başında bir ressam süslemeye başlamıştır.
18