1 1. GİRİŞ 1.1 Problem Gerçekçi sanatçılar, yeni oluşan ile yok olup ...

Öğrencilerini her yönüyle geliştirmek isteyen bir resim hocası olarak Bedri
Rahmi, yalnız resim yapmayı değil, onlara kitap okuma zevkini, edebiyat ve şiiri de
sevdirmeye çalışmaktadır. (1) Böylece Bedri Rahmi, öğrencilerine aydın insan olmanın
yollarını öğretmeye çalışmaktadır. Bunların yanında, Batı’nın sanat ve kültür birikimini
tanıtma uğraşısıyla, öğrencilerinin gözlerini Dünya’ya açmaya çalışmaktadır. Nedim
Günsür bu açıdan hocasını şu sözleriyle tanımlamaktadır: “Bedri Rahmi, kişiliğe saygısı
olan, sıkboğaz etmeyen, öğrencinin tabii gelişimini sağlayacak kapılar açan güçlü bir
öğretmendir” (Özdoğru, 1973: 8). Böylece, Günsür içinde sıkı sıkıya bağlı olduğu naif
duyarlılığı geliştiren, ama bununla birlikte özüne dokunmayan sağlam bir resim
öğrenimi geçirmiştir. Akademide, resmi ve resim yapmayı çok sevmeyi öğrenmiştir.
Akademi’de aldığı bu bilinç sonrasında, ülkesine ve dünyaya, çevresine, insanlara
bakışı olgunlaşmış, dünya görüşü bilinçli bir hale dönüşmüştür. Öğrencilik yıllarında ve
hemen sonrasında yakın çevresinden yola çıkarak almış olduğu notlar üzerine
temellendirdiği bu yaklaşım, Nedim Günsür’ün insanı merkez edinen dünya görüşünün
olgunlaşmasını sağlamıştır.
Akademideki eğitimi boyunca, atölye içi ölü doğa, iç mekan, portre, heykel,
model gibi eskiz ve boya çalışmalarının yanında atölye dışında, evinin bulunduğu
Kadıköy civarında doğa görüntüleri; Fikirtepe (1944), Fenerbahçe Moda Plajı (1946),
çevresindeki insanların portreleri, çocuklar ve hayvanlar, bir de “perspektif çalışması”
adı altında “çatı”, “sokak” gibi temalarda kroki, eskiz, etüt niteliğinde desenler, açık -
koyu çalışmaları ile boya çalışmaları yapmıştır.
1948 Haziran’ında İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’nden mezun olan Nedim
Günsür, bu sıralarda izlenimci olarak değerlendirilebilecek etkilerle resim yapmıştır. Bu
yıllarda yapmış olduğu resimler arasında, Çıplak (1945), Atölyedeki Kız (1946) (Resim
1), Petnahor’ da Kamp (1947), Nalbant (1947), Kahve (1946), Yoğurtçu Parkı (1947) ve
Bahçe (1946-47) gibi eserleri bulunmaktadır.
Akademide dönem ve atölye arkadaşı Turan Erol, Nedim Günsür için bir
yazısında şu ifadelerde bulunmaktadır:
(1) Bu dönemde Akademide şiirler okunmakta, atölyede şiir, tiyatro günleri gerçekleştirilmektedir.
20