1 1. GİRİŞ 1.1 Problem Gerçekçi sanatçılar, yeni oluşan ile yok olup ...

trenin gidiş yönünü de simgelemektedir. Vagonun üzerindeki “İstanbul-Frankfurt”
(Resim 29) yazısıyla trenin nereye gideceği bilgisi hissettirilmektedir. Resimde
gökyüzünün trene ve perona oranını altın oran kuralına uygun bir yaklaşımla, küçük –
orta - büyük ilişkisi içinde yansıtmıştır Günsür. Resimde, yalnız halleriyle gurbetçiler,
anne - çocuk gurbetçiler, modern giysili kentli kızlar, şapkalı köylüler, hamal, babasına
el sallayan çocuk, bankta oturan aile tek sahneyle bir yaşamdan izler sunar.
Zaman kavramı değişip mesafeler kısaldığında kentler, ülkeler birbirine
yakınlaşmıştır ve Günsür bu noktada göç olgusuna başka bir açıdan yaklaşır. Masmavi
boyadığı gökyüzünde uçup giden leylekleri, “Leyleklerin Göçü” nü (Resim 31)
resmeder. Gurbetçiler ise gökyüzünde uçakların bıraktıkları izlere dönüşmektedir.
Nedim Günsür’ün figür stilizasyonu ve ince uzun espasları seçmesiyle birlikte
figürlerin ritmik sıralaması görülmektedir. Özellikle göçerlerde başlattığı bu ritmik
sıralama kavramsal nitelikte bir devinim sağlarken, mekan ve figür arasındaki etkileşim
resimde bir düşünce derinliğinde anlamlaşır. Çeşme başı, gecekondu yıkımları
resimlerinde de sözü edilen ritmik sıralamayla karşılaşılır.
“Çeşme Başı” resmi, (Resim 28) uzun dar düzenlemelerinden bir diğeridir.
Toprak, göğe kıyasla daha geniş tutulmakta, yirmiye yakın kadın, erkek çocuklu
figürlerin çeşme başına ulaşmayı amaçlayan bekleyişleri tasavvur edilmektedir.
Gurbetçiler köylerden kente gelmişler dağ, taş, kent çevresi, yani buldukları her
boşluğa sığınacak barınaklar oluşturmaya başlamışlardır. “Köylü Ailesi”(Resim 32)
resmi gecekondu konusunu özetler niteliktedir. Yaşam savaşının dengelendiği ilginç bir
yapıttır. Önde birbirlerine dönük erkek ve karısı, kadının kucağında göğsüne yasladığı
bebeği bulunmaktadır. Boşluğun içinde tüm yalnızlıkları, tedirgin bakışlarıyla
anıtsallaşmaktadırlar. Arka fonda tepe üzerinde ahenkle dağılmış gecekondular
gözlemlenmektedir.
63