1 1. GİRİŞ 1.1 Problem Gerçekçi sanatçılar, yeni oluşan ile yok olup ...

“Nedim Günsür’ün atölye arkadaşları arasındaki dikkati çeken farklılığı,
gözden kaçmayan duyarlı, gösterişten uzak, kararlı kişiliğinin atölye disiplini ile
çok iyi kaynaştığı idi. Öğrencilerin en uysalı, en yumuşak başlı görüneni ama
yaptığı işlerle göze en çok çarpanı idi… Hepimizin saygısını kazanmıştı…
Dönem arkadaşları arasında doğal bir lider gibiydi… 1944 – 48 yılları arasında
yaptığı resimlerden başlayarak adım adım bir üslup yakalamaya yönelmiş
olduğu düşünülebilir Nedim’in. Resim dikdörtgeninin hiçbir noktasını
rastlantıya bırakmayan, her santimetrekarenin hakkını veren bir titiz yaratılış...”
(Bkz. Erol, 1996: 24).
“Bedri Rahmi’ye göre iyi öğretmen, öğrencilerine meslek sevgisi
aşılayan, onları mesleğe bağlayan öğretmendi. Ne var ki öğretmenin işi bununla
bitmezdi. İyi öğretmen yüzyıllardan, bütün büyük geleneklerden süzüle gelmiş
bilgileri, meslek ve doğa sevgisinin yanı sıra bütün sapmaları, çıkmazları
önlemek üzere öğrencilerine vermeliydi… Bedri Rahmi öğrencilerinin başladığı
bir resmi düzeltmeye kalkışmazdı; ama gene de bir “usta – çırak” geleneğini
yaratacak yönde bir tutum sürdürmekten geri kalmıyordu. Her şeyden önce
atölyesinde çalışan öğrenciler üzerinde kesin bir otorite olarak yükseliyor, bütün
içtenliğine karşın öğrencileriyle ilişkilerinin senli benliliğe varmasına izin
vermiyordu... Öğrencilerinin kendi resimlerine benzer resimler yapmasına göz
yummuyor, hatta böyle durumlarda epeyce sert tepki gösteriyor (1) ve onlara
büyük sanatçılar arasından kendilerine usta seçmeleri öğüdünü veriyordu…
Hoca olarak Bedri Rahmi öğrencilerine iyi etkilenmelerden, iyi etkinin
yararlarından söz ediyordu… Usta – çırak geleneğine hayranlığını Bedri
Rahmi’nin şu sözlerinden anlıyoruz: “Usta ile çırağın tam ortasına kalfayı
koyacaksın. Sonra Prof, Doçent, Asistan diyenleri ille de böyle olması şart diye
tepinenleri tefe koyacaksın. - Sinan Usta - sözümü güzel? Prof. Sinan sözümü?”
(Bkz. Erol 1984: 95).
Bedri Rahmi Eyüboğlu bir eğitimci olarak değerlendirildiğinde onun en güçlü
yanıyla karşılaşılır. Sanatçı Güzel Sanatlar Akademisi’nde güçlü bir atölye kurarak
yetenekli öğrencilere ders verir. Sanatçı öğrencilerini de atölye ruhuyla yetiştirir. Bu
öğrenciler daha sonra Türk sanat hayatının önemli isimleri olacaktırlar. Bedri Rahmi bir
taraftan bu öğrencilere kendi mührünü vururken diğer taraftan Türk Sanatı’na imzasını
atmaktadır. Bedri Rahmi’nin öğrencileri her ne kadar başlangıçta hocalarından
etkilenerek folklorik eser de yapsalar; sürekli gelişim ve çalışma onları çok farklı
anlayıştaki çalışmalarına yöneltmiştir.
(1) 1945 yılında Turan Erol, Bedri Rahmi’ ye çok sevdiği bir yapıtının belli başlı öğelerini çok anımsatan
bir resim gösterdiğinde şöyle demiştir: “Sen benim etkimde kalmışsın; başka adam bulamadın mı
etkisinde kalacak? Bir daha yapma böyle şeyler” (Bkz. Erol,1984: 95).
21