1 1. GİRİŞ 1.1 Problem Gerçekçi sanatçılar, yeni oluşan ile yok olup ...

Gerçekçilik’le karıştırılmaması gereken Toplumsal Gerçekçilik, grup yada okulların
dışında bağımsız sanatçılar tarafından da zaman zaman uygulanan bir anlatım biçimidir.
Türkiye’de 1940’lı yıllarda etkinlik gösteren Yeniler Grubu sanatçıları bu tür resimler
yapmışlardır (1) .
1.5.4 Figüratif Sanat
Nesnel gerçekliği, bilinen görüntü ve nesneleri ele alan resim tarzını tanımlamak
için kullanılan terimdir. İnsan ve hayvan figürüne dayalı resimler, peyzajlar,
natürmortlar, dış mekan, iç mekan ya da doğadan alınmış her konu figüratif resim
olarak tanımlanmaktadır (2) .
Plastik sanatlarda “figüratif” soyut anlatımın karşıtı olarak bilinen görüntü ve
nesneleri içeren anlatım biçimidir. Türk resminin genelde figüratif olduğu söylenebilir.
Osman Hamdi ve Şeker Ahmet Paşa’dan başlayan Türk resim geleneği güçlü bir
minyatür geleneğiyle bugüne dek geçen yüz yıl soyut ve figüratif olmayan yaklaşımlara
fazla ilgi göstermemiştir. Hatta soyut örneklerin çoğunun da belirli bir figürasyon
(doğal görüntü biçimleri) taşıdığını, doğaya ve insana gönderme yaptığını söylemek
yanlış olmaz (3) .
1.5.5 Naif Sanat
Kökeni Latince nativus olan “naif “ sözcüğü saf, doğal ve yapmacıksız anlamına
gelir. Çocuk resimleri, halk resimleri ve çoğu amatör resimleri bu nitelikleri içeren,
çevreye ve insanlara sevecen bir gözle bakan resimlerdir. Bu tür resimlerde sanatta tarih
boyunca gelişmiş olan betimleme ve biçim kurallarının ya da çağdaş sanat kuramlarının
izine pek rastlanmaz; resmi uygulayan kimse nesneleri en tanıtıcı özelliklerini
vurgulayarak anlatır. Bu bakımdan halk resimleri, çocuk resimleri ve amatör
sanatçıların resimleri kolaylıkla anlaşılabilecek evrensel niteliklere sahiptir; eğitim
(1) Rona, 1997:1809
(2) Keser, 2005:1809
(3) Erzen, 1997:1808-1809
6