Poster bildirileri TARK 2006 - TARD

P25
GÖMÜLÜ DİŞ OPERASYONLARINDA DİFLUNİSAL VE LORNOKSİKAM’IN
PREEMPTİF ANALJEZİK ETKİNLİKLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI
Zafer Özgür Pektaş 1 ,Mesut Şener 2 * ,Burak Bayram 3 ,Tamer Eroğlu 3 ,Nesrin Bozdoğan 4
,Aslı Dönmez 4 ,Gülnaz Arslan 4 ,Sina Uçkan 5
1 Başkent Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Çene Cerrahisi - 2 Başkent Üniversitesi,
Anesteziyoloji ve Reanimasyon - 3 Başkent Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Çene
Cerrahisi - 4 Başkent Üniversitesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon - 5 Başkent Üniversitesi,
Diş Hekimliği Fakültesi, Çene Cerrahisi -
Giriş ve amaç: Ağrı kesicilerin etkinliklerinin karşılaştırılmasında dental ağrı modelinin tercih
edilen bir ağrı modeli olduğu bilinmektedir. Son yıllarda non-steroid antiinflamatuar
ajanlardan lornoksikam ve diflunisal’in preemptif analjezik etkinliğinin yüksek olduğu
bildirilmektedir. Bu çalışmanın amacı, bu iki ajanın preemptif analjezik etkinliklerini dental
ağrı modelinde ve aynı hastada karşılaştırmaktır.
Gereç ve yöntem: Etik kurul onayı ve hastaların izni alındıktan sonra, bilateral simetrik olarak
pozisyonlanmış ve yaklaşık olarak eşit derecede operasyon zorluğuna sahip gömülü
mandibuler 3. molar dişlerin operasyonla çıkarılması amacıyla oral ve maksillofasiyal cerrahi
kliniğine başvuran, 16-46 yaş arası ASA I grubu 40 hasta çalışma kapsamına alındı.
Operasyondan 1 saat önce randomize olarak diflunisal 1000 mg veya lornoksikam 16 mg oral
olarak uygulanan hastaların sorunlu 3. molar dişlerinden ilki ve diğer randevuda ikincisi aynı
cerrahi ve anestezi tekniğiyle opere edildi. Postoperatif 2. saatten itibaren, ihtiyaç
duyulduğunda maksimum 2000 mg asetaminofenin ek analjezik olarak kullanılmasına izin
verildi. Postoperatif 2-4-6-12 ve 24. saatlerde ağrı skorları görsel ağrı skalası (VAS) ile
değerlendirildi. Postoperatif ek analjezik tüketimi, yan etki ve komplikasyonlar kaydedildi.
Bulgular: Postoperatif 2-4-6-12 ve 24. saatlerde VAS ile ölçülen ağrı skorları arasında
istatistiksel olarak fark bulunmadı (p>0.05). Toplam 40 hastadan, diflunisal grubunda 20’ si
(50 %) ve lornoksikam grubunda 14’ ü (35 %) ek analjezik kullanmadı. Ek analjezik tüketimi
bakımından her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p=0.459).
Hastaların hiçbirinde analjezik kullanımına bağlı müdahale gerektirecek ciddi yan etki ve
komplikasyona rastlanmadı.
Tartışma ve sonuç: Non-steroid antiinflamatuar ajanlardan lornoksikam ve diflunisal’in
preemptif analjezik etkinliğinin benzer olduğunu ve her iki analjeziğinde hastalar tarafından
iyi tolere edildiğini düşünüyoruz.