Poster bildirileri TARK 2006 - TARD

P33
TAKAYASU ARTERİTİ VE ANESTEZİ (OLGU SUNUMU)
faruk çiçekci* ,cevher ünsal
kütahya devlet hastanesi, anesteziyoloji -
GİRİŞ VE AMAÇ: Takayasu arteriti (TA) aort ve aortanın ana dallarını tutan progresif bir
panendarterittir. Ciddi kontrolsüz hipertansiyona bağlı endorgan disfonksiyonu, büyük
damarların stenozuna bağlı bölgesel dolaşımın etkilenmesi ve arteriyel kan basıncının
monitörizasyonundaki güçlükler nedeniyle anestezi uygulamasında dikkatli olunmalıdır. Bu
sunuda TA olan ve umblikal herni nedeni ile opere edilecek bir hastada genel anestezi
uygulamamızı tartışmayı amaçladık.
OLGU: operasyonu planlanan 43 yaşında kadın hastanın preoperatif değerlendirilmesinde
rutin hematolojik ve biokimyasal değerleri normal idi. Anjiyografide sağ subklaviyan arterde
tam oklüzyon, sol subklaviyanda hafif bir stenoz, sol commin karotis aortada %60 stenoz, sağ
renal arterde %70’e varan irregüler stenoz mevcut idi. sağ commin arterde ise normal idi. Sol
vertebral arter izlenemiyordu. Sağ vertebral arterin ise kalibrasyonu normalden artmıştı.
Torakal dallar normal idi. Renal arter distalinde aort çapı %20 azalma mevcuttu. Her iki iliak
arterler ise normal olarak değerlendirildi. Grade II HRP tespit edildi. Hastanın her iki aksiller,
ulnar, radiyel arter nabazanları alınamadı. Noninvazif kan basıncı alınamayan hastanın hafif
hissedilen sağ femoral arterden kanülizasyon ile invazif kan basıncı takibi yapıldı (OAB
102±13mmHg). EKG, ETCO2, SaO2 monitörizasyonu ile anestezi indüksiyonunda fentanil,
etomidat, vekuronyum ayrıca prednizalon verildi. İdamede %3-4 desfluran ve %50 O2/N2O
uygulandı. Operasyon sonunda 8 saat yoğun bakımda tutularak servisine gönderilen hasta,
sorunsuz olarak taburcu edildi.
TARTIŞMA VE SONUÇ: TA’lı hastalarda nabazan yokluğu nedeni ile nonivazif kan basıncı
ölçülemediği durumlarda mümkünse doopler USG, değil ise anatomik yaklaşım ile arteriyel
kanülasyon uygulaması gerekir. Pulmoner arter kanülasyonu ile kalp debisi ölçümü organ
perfüzyonu açısından oldukça faydalıdır ama %50 vakada yerleştirmede başarısızlık
oluşabilir. Ayrıca imkan olduğu zaman EEG monitörizasyonuda yararlıdır. Boyun
hiperekstansiyonu beyin kan akımını kısıtlayabileceği için semptomatik hastalarda baş
pozisyonuna dikkat edilmelidir. Karotis arteri kapsayan hastalarda rejyonal anestezi tercih
edilmektedir. Çünkü hastanın bilinçli olması nörolojik fonksiyonların basit olarak
izlenebilmesini sağlamaktadır. Biz kardiyak disfonksiyon, serebral hemoraji veya iskemiye
yol açabilecek hiper/hipotansiyon epizodlarına dikkat edilerek genel anestezi tekniklerinin de
uygulanabileceği kanaatindeyiz.