c_kitap

C ve Sistem Programcıları Derneği - C Ders Notları - Necati Ergin
Bir Göstericinin Bir Nesneyi Göstermesi
int x = 20;
int *ptr ;
ptr = &x;
*ptr = 30;
Yukarıdaki kod parçasında ptr göstericisine int türden x nesnesinin adresi atanıyor. Bu
atamadan sonra ptr göstericisinin değeri x nesnesinin adresidir. Bu durumda "ptr x
değişkenini gösteriyor" denir.
ptr x'i gösteriyor ise *ptr, x nesnesinin kendisidir. Daha genel bir söyleyişle, ptr bir
gösterici değişken ise *ptr o göstericinin gösterdiği nesnedir!
Tanımlanan bir değişkene değişkenin ismiyle doğrudan ulaşabildiğiniz gibi, onu gösteren
bir göstericiyi içerik işlecine terim yaparak dolaylı bir biçimde ulaşabilirsiniz, değil mi?
İşlecin İngilizce ismi olan "indirection operator" de bu durumu vurgular.
Parametre Değişkeni Gösterici Olan İşlevler
Göstericiler daha çok bir işlevin parametre değişkeni olarak kullanılır. Bir gösterici bir
nesne olduğuna göre bir işlevin parametre değişkeni herhangi bir türden gösterici olabilir:
void func(int *p)
{
/***/
}
İşlevlerin parametre değişkenleri, işlev çağrılarıyla kendilerine geçilen argüman
ifadeleriyle ilkdeğerlerini aldığına göre, bir işlevin parametre değişkeni bir gösterici ise
işlev de aynı türden bir adres bilgisi ile çağrılmalıdır.
Böyle bir işlev, parametre değişkenine adresi kopyalanan yerel bir değişkenin değerini
değiştirebilir:
#include
void func(int *ptr)
{
*ptr = 20;
}
int main()
{
int a = 10;
func(&a);
printf("%d\n", a);
}
return 0;
Yukarıdaki örnekte main işlevi içinde tanımlanan yerel a isimli değişkenin adresi func
işlevine gönderiliyor. func işlevi çağrıldığında, yaratılan parametre değişkeni ptr
ilkdeğerini &a ifadesinden alır. İşlevin koduna geçildiğinde artık parametre değişkeni olan
ptr gösterici değişkeni, adresi gönderilen a nesnesini gösterir. Bu durumda
*ptr
ifadesi a nesnesinin kendisidir.
240