c_kitap

C ve Sistem Programcıları Derneği - C Ders Notları - Necati Ergin
Birlik kulanımının ikinci nedeni herhangi bir veri türünün parçaları üzerinde işlem yapmak
ya da parçalar üzerinde işlem yaparak bir bütünü oluşturmaktır. Aşağıdaki örneği
inceleyin:
int türünün 2 byte olduğu bir sistemde aşağıdaki bildirimlerin yapıldığını düşünelim:
typedef struct {
unsigned char low_byte;
unsigned char high_byte;
}Word;
typedef union {
unsigned int i;
Word w;
}Wordform;
bildirimlerinden sonra, Wordform türünden bir nesne tanımlanırsa bu birlik nesnesi, alçak
(low_byte) ve yüksek (high_byte) anlamlı byte'larına ayrı ayrı erişilebilen bir tamsayı
olarak kullanılabilir:
#include
int main()
{
Wordform wf;
wf.w.low_byte = 0x12;
wf.w.high_byte = 0x34;
printf("%x\n", wf.i);
}
return 0;
Yani Intel işlemcilerinin bulunduğu 16 bit sistemlerde yukarıdaki main işlevinin derlenip
çalıştırılmasıyla:
printf("%x\n", wf.i);
çağrısı ile 3412 sayısı ekrana yazdırır. Motorola işlemcilerinde (big endian) düşük sayısal
adreste düşük anlamlı düşük anlamlı byte değeri olacağına göre sayının ters olarak
görülmesi gerekir.
Benzer bir tema, işlemcilerin yazmaçlarının yazılımsal olarak temsil edilmesinde karşımıza
çıkar.
8086 işlemcilerinde toplam 14 yazmaç vardır.
- 4 tane genel amaçlı yazmaç: AX, BX, CX, DX
- 4 tane segment yazmacı: CS, DS, CS, ES
- 2 tane indeks yazmacı: SI, DI
- 3 tane gösterici yazmacı: IP, BP, SP
- 1 tane bayrak yazmacı: F
Bütün yazmaçlar 16 bit uzunluğundadır. Genel amaçlı yazmaçlar olan AX, BX, CX, DX
yazmaçları 8'er bitlik iki parçaya ayrılır. Genel amaçlı yazmaçlar aşağıdaki gibi bağımsız
8 bitlik yazmaçlar gibi de kullanılabilir.
AX
AH
BX
AL
416