c_kitap

C ve Sistem Programcıları Derneği - C Ders Notları - Necati Ergin
Bir Yazının Başlangıç Adresini Tutan Göstericiyi Yazının Sonuna
Öteleme
Birçok programda başlangıç adresi tutulan bir yazının sonunu bulmak gerekir.
Bir yazının başlangıç adresini tutan bir gösteri değişkeni, yazının sonundaki sonlandırıcı
karakteri gösterir hale getirmek için, üç ayrı kalıp kullanılabilir:
p bir yazının başlangıç adresini tutan gösterici olsun. Aşağıdaki deyimlerin hepsi p
gösterici değişkeni yazının sonundaki, sonlandırıcı karakterin bulunduğu yere öteler.
p += strlen(p);
p = strchr(p, '\0');
while (*p != '\0')
++ptr;
Aşağıdaki döngüden çıktıktan sonra p göstericisi sonlandırıcı karakterden bir sonraki
adresi gösterir. Neden?
while (*p++ != '\0')
;
Boş Yazı
Boş yazı (null string) uzunluğu 0 olan yazıdır. str, char türden bir dizi olmak üzere, eğer
str[0] sonlandırıcı karakter ise, str dizisinde boş yazı tutulmaktadır. Boş yazı geçerli bir
yazıdır.
Yazılarla ilgili işlem yapan işlevler, adresini aldığı yazıların boş yazı (null string) olması
durumunda da doğru çalışmalıdır. Aşağıdaki döngüyü inceleyin:
while (*++p != '\0')
;
p bir yazının başlangıç adresini tutan gösterici değişken olmak üzere, yukarıdaki
döngüden çıkıldığında p, yazının sonundaki sonlandırıcı karakteri gösterir. Ancak p'nin
gösterdiği yazı eğer boş ise, yukarıdaki döngü, yazıya ait olmayan bellek alanı üzerinde
işlem yapmaya başlar. Bu da şüphesiz bir programlama hatasıdır.
Şimdi de aşağıdaki if deyimini inceleyin:
int strfunc(const char *ptr)
{
if (!ptr || !*ptr)
return 0;
/***/
}
strfunc işlevi içinde yer alan if deyiminde yer alan
!ptr || !*ptr
ifadesi, ptr gösterici değişkeninin değerinin NULL adresi olması durumunda ya da ptr'nin
gösterdiği yazının boş olması durumunda doğrudur. Bu ifade, " ptr bir yazıyı
göstermiyorsa ya da ptr'nin gösterdiği yazı boşsa" anlamına gelir. Bu ifadenin mantıksal
tersi olan
ptr && *ptr
278