c_kitap

C ve Sistem Programcıları Derneği - C Ders Notları - Necati Ergin
assert makroları kaynak koddan silinir. Bütün assert makrolarını kaynak koddan silmek
için programın kaynak kodun tepesine
#define NDEBUG
komutu yerleştirilmelidir.
assert Makrosu Neden Kullanılır?
assert makrosu programın geliştirilme aşamasında olası hataları yakalamak için
programcı tarafından kaynak koda eklenen bir makrodur. Programcı kodunu yazarken bir
böcek karşısında oluşabilecek durumlar için assert mokrolarını yerleştirir. Programın
geliştirilme sürecinde denemeler sırasında assert mokrosu tarafından program
sonlandırılırsa programcı olmaması gereken bir durumun olduğunu anlar ve bu durumun
bir böcek nedeni ile oluştuğunu düşünür. Şüphesiz böcek tam olarak assert mokrosunun
bulunduğu yerde olmayabilir. Başka yerde yapılan hatalar dolayısı ile böcek oluşmuş
olabilir. Bu durum assert makrosu tarafından bir ipucu olarak ele geçirilir. assert
makrosuna yakalanıldığında programcı kodunu akışa göre incelemeli ve böceğin nereden
kaynaklandığını saptamaya çalışır. assert makrosu ile yapılan kontroller aslında düzgün
çalışan bir program için gereksiz olan kontrollerdir. İşte programın assert makrolarının
kontrol kodları yerleştirdiği (yani NDEBUG simgesel değişmezinin tamımlanmadığı)
versiyonuna "hata arama sürümü" (debug versiyonu) denir. Hata arama sürümü assert
makroları ile kaynak kodun şişmiş olduğu sürümdür. Programcı kodunda hiçbir böcek
olmadığından emin ise programı teslim etmeden önce NDEBUG simgesel değişmezini
tanımlayarak programı son kez derler. Buna programın "sürüm biçimi" (release version)
denir. Büyük programlar debug versiyonunda oluşturulmalı, son aşamada release
versiyonu elde edilmelidir.
assert Makrosu Nerelerde Kullanılır?
assert makroları programın ticari sürümlerinde ya da kodda kalması gereken durumlar
için kullanılmamalıdır. Örneğin malloc ve fopen işlevlerinin geri dönüş değerleri programın
hem debug sürümünde hem de release sürümünde kontrol edilmelidir. assert makroları
şu durumlarda kullanılabilir:
İşlev parametrelerinin olmaması gereken anormal değerleri alması durumu assert
makrosu ile kontrol edilebilir. Özellikle işlev parametresi olan göstericilerin hemen ana
bloğun girişinde NULL adresi olma durumu kontrol edilebilir, çünkü böceklerden dolayı
göstericilerin NULL değerine düşmesi sık rastlanılan bir durumdur.
Örneğin sıralama işlemi yapan bir işlevin tanımı içinde assert makrosu şöyle kullanılabilir:
void sort_array(int *pArray, size_t size)
{
int i, k, temp;
/*…*/
assert(pArray != NULL);
/*…*/
}
Program içinde programın düzenlenme sistemine göre asla olmaması gereken bir durum
oluşuyorsa, bir böcekten şüphelenilmesi gerektiği durumlarda assert makrosu
kullanılmalıdır.
assert ifadeleri çok uzun tutulmamalıdır.
Çünkü bu durumda assert ifadesinin başarısızlığı durumunda neden anlaşılamayabilir.
Örneğin:
assert(row1 < 25 && col1 < 80 && row2 < 25 && col2 < 80);
yerine aşağıdaki kodun kullanılması daha anlamlıdır:
504