turan-dursun-kulleteyn

- Bir parça ekmek al, ye, çıh! "Çebik" (çabuk) ol ki, baban gelip
yabalamasın. Yabalarsa öldürür. Sen oynarken yabalamış, köpürirdi.
"-Elime geçirirsem öldürecem!" diyirdi. Haydi çebik.
Anası yukarıda, kimse uzanmasın diye asılı bulunan, el kadar
ekmek alıp verdi.
- Ana gurban olim, biraz de yağ sür.
Anası bü-az da yağ sürdü. Dışarı fırlayacakü ki, babası içeri girdi.
Korkudan sanki kanı donmuştu çocuğun. Anası araya girip yalvarmaya
başladı.
- Beni öldür de, çocuğu bırah. Daha kaç gün oldu geleli, yavrum
gene gidecek. Gurban olim dövme onu. Zaten korhusu gendine yeter.
; Babası dövmedi artık. Ne ki, dövmeden beter bir şey yaptı:
- Ola getir o ccbindckilcril
Çocuğun cebindekiler, canı gibi sevdiği aşıklardı. Aşıklarının
istenmesi, ca'hmm istenmesi gibiydi. Korka korka babasına doğru
adımlarını atarken ağlıyordu bir yandan da. Ama babası onun
ağlamasına da, yalvarmasına da bakmadı. Anasının yalvarmalarına da
/ aldırmadı. Cebinden aşıklarını boşalttırdı. Ne yapmak istediğini herkes
sezmişti. Belliydi çünkü. Boyalı, "kınalı kınalı" aşıklar. "Heneke" adı
verilenlerin içine kurşun dökülmüş. Çocuk bunları bir sürü çabayla,
uğraşa uğraşa ve "alnının tcri"ylc kazanmıştı. İki cebinden, 15-20 tane
aşık çıkmıştı. Bakanların yüzüne gülüyordu hepsi. Öylesine alımlı,
öylesine tatlı. Acımasız baba, bunları aldığı gibi, önündeki yanmakta
olan ocağa attı. Bunların atıldığını gören çocuk da kendini attı ocağa.
Parçalanırcasına çığlık kopararak.. Baba çocuğu tuttu, yukarı kaldırdı,
yere vuracakü, karısı kollanndan yakaladı.
- Çocuğu öldürecen mi deli herif Aşıhlannı atman yetmedi, bir
de çocuğun gendini mi öldürecen Çocuğu bırah da git Çerkezlerie
başa çıh. Gücün çocuğa mı yetir Yavrum, babasının, anasının yanma
bunun için mi geldi Sen de heç merhamet yoh mu
Hatun bunları söylüyor, heıp de ağlıyordu. Küçük çocuklar da
ağlamaya başlamıştı. Neden sonra, nene de olaya karıştı, oğluna
durmasını söyledi. Hoca bu-akü çocuğu ve geçip oturdu.'Ve güzelim
aşıklar yanıyordu ocakta.
191